δειματόω: Difference between revisions
(Bailly1_1) |
(big3_10) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés., impf. et ao.</i><br />frapper de frayeur, épouvanter, acc..<br />'''Étymologie:''' [[δεῖμα]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés., impf. et ao.</i><br />frapper de frayeur, épouvanter, acc..<br />'''Étymologie:''' [[δεῖμα]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δειμᾰτόω) <b class="num">1</b> [[asustar]], [[atemorizar]] c. ac. de pers. τοὺς Ἴωνας Hdt.6.3, με Ar.<i>Ra</i>.144, αὐτόν Luc.<i>Philops</i>.32, τοὺς Ῥωμαίους D.C.50.1<br /><b class="num">•</b>abs. Themist.<i>Ep</i>.8, Ph.2.204, Numen.25.44<br /><b class="num">•</b>en v. pas. χαλκηλάτῳ κνώδοντι δειματουμένη asustada por puñal de bronce</i> Lyc.1434, ὑπ' [[αὐτοῦ]] δειματούμενος D.C.<i>Epit</i>.8.13.8, ὁ Ὀρέστης ... ὑπὸ τῶν Ἐρινύων Ps.Nonn.<i>Comm.in Or</i>.4.7.<br /><b class="num">2</b> en v. med. [[temer]], [[asustarse]], [[atemorizarse]] δειματούμενοι λόγοι rumores llenos de temor</i> A.<i>Ch</i>.845, δειματουμένη δ' [[ἐγώ]] E.<i>Andr</i>.42, c. ac. int. πάν[τα] δειματούμενοι S.<i>Fr</i>.314.148, c. πρός y ac. τῶν πρὸς ἀνυποστάτους ὑπονοίας δειματουμένων Gr.Nyss.<i>Mort</i>.45.22, c. inf. δειματούμενος στερήσεσθαι τῆς ψυχῆς temiendo ser privado del alma</i> Pl.<i>Ax</i>.370a, cf. Hsch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:02, 21 August 2017
English (LSJ)
A frighten, Hdt.6.3, Ar.Ra.144, Ph.2.204:—Pass., A. Ch.845, S.Ichn.142, E.Andr.42, Pl.Ax.370a, etc.
German (Pape)
[Seite 537] in Furcht setzen, erschrecken, Her. 6, 3; Ar. Ran. 144 u. Sp. – Pass. sich fürchten, Aesch. Ch. 832; Eur. Andr. 42; Plat. Ax. 370 a.
Greek (Liddell-Scott)
δειμᾰτόω: ἐκφοβῶ, Ἡρόδ. 6. 3, Ἀριστοφ. Βατρ. 144. Παθ., ἐκφοβοῦμαι, Αἰσχύλ. Χο. 845, Σοφ. Ἀποσπ. 147, Εὐρ. Ἀνδρ. 42, κτλ., Πλάτ. Ἀξ. 370Α.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés., impf. et ao.
frapper de frayeur, épouvanter, acc..
Étymologie: δεῖμα.
Spanish (DGE)
(δειμᾰτόω) 1 asustar, atemorizar c. ac. de pers. τοὺς Ἴωνας Hdt.6.3, με Ar.Ra.144, αὐτόν Luc.Philops.32, τοὺς Ῥωμαίους D.C.50.1
•abs. Themist.Ep.8, Ph.2.204, Numen.25.44
•en v. pas. χαλκηλάτῳ κνώδοντι δειματουμένη asustada por puñal de bronce Lyc.1434, ὑπ' αὐτοῦ δειματούμενος D.C.Epit.8.13.8, ὁ Ὀρέστης ... ὑπὸ τῶν Ἐρινύων Ps.Nonn.Comm.in Or.4.7.
2 en v. med. temer, asustarse, atemorizarse δειματούμενοι λόγοι rumores llenos de temor A.Ch.845, δειματουμένη δ' ἐγώ E.Andr.42, c. ac. int. πάν[τα] δειματούμενοι S.Fr.314.148, c. πρός y ac. τῶν πρὸς ἀνυποστάτους ὑπονοίας δειματουμένων Gr.Nyss.Mort.45.22, c. inf. δειματούμενος στερήσεσθαι τῆς ψυχῆς temiendo ser privado del alma Pl.Ax.370a, cf. Hsch.
