διαγωνίζομαι

English (LSJ)

   A contend, struggle against, τινί, πρός τινα, X.Mem.3.9.2, Cyr.1.6.26; ταῦτα δ. πρὸς ἀλλήλους ib. 1.2.12; τῷ Διὶ ὑπὲρ εὐδαιμονίας Epicur.Fr.602; ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς D.H. 3.17; περί τινος Luc.VH2.8: abs., μάχῃ δ. Th.5.10; λόγῳ δ. Pl. Grg.456b, cf. 464e, D.7.8; finish a contest, of the Chorus, X.HG6.4.16; but, decide a contest, περί τινος Aeschin.3.132:—Pass., διηγώνισται Plu.2.556e; πράξεις διαγωνισθεῖσαι Socr.Ep.30.9, etc.

German (Pape)

[Seite 575] 1) mit Einem wettkämpfen, τινί, Alc. 1, 123 d; Xen. Mem. 3, 9, 2; πρὸς τοὺς πολεμίους Cyr. 1, 6, 26, u. öfter; Isocr. 4, 147; Pol. 2, 10, 6; auch λόγῳ, Plat. Gorg. 456 c; übh. = eifrig kämpfen; Thuc. μάχῃ, 5, 10, d. i. entscheiden; Pol. 1, 11, 14 u. öfter; ὑπέρ τινος, um etwas zu erlangen, Aesch. 3, 206. – 2) durch-, auskämpfen, ἀγῶνα, Luc. u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διᾰγωνίζομαι: ἀποθ., ἀγωνίζομαι, μάχομαι ἐναντίον, τινι καὶ πρός τινα Ξεν. Ἀπομν. 3. 9, 2, Κύρ. 1. 6, 26· ταῦτα δ. πρὸς ἀλλήλους αὐτόθι 1. 2, 12. ΙΙ. ἀγωνίζομαι ἀπελπιστικῶς, Θουκ. 5. 10· ἀγωνίζομαι ἁμιλλώμενος πρός τινα, ἐπὶ τοῦ χοροῦ, Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 16· ἀποφασίζω τὸν ἀγῶνα, περὶ ἢ ὑπέρ τινος Αἰσχίν. 72. 27, κτλ.

French (Bailly abrégé)

1 (διά l’un contre l’autre) lutter contre : τινι ou πρός τινα contre qqn;
2 (διά jusqu’au bout) lutter jusqu’au bout, soutenir une lutte avec opiniâtreté, lutter énergiquement.
Étymologie: διά, ἀγωνίζομαι.

Spanish (DGE)

1 luchar μάχῃ δ. librar batalla Th.5.10, cf. 8.46
•luchar contra c. dat. de pers., X.Mem.3.9.2, Pl.Alc.1.123d, c. πρός y ac., X.Cyr.1.6.26, Plb.3.43.7, πρὸς ἀλλήλους Plb.3.62.6, πρός τε Προυσίαν ... καὶ τοὺς Γάλατας RFIC 60.1932.446 (Telmeso II a.C.)
•c. περί y gen. luchar por περὶ τοῦ κύριος ἑτέρων εἶναι δ. Aeschin.3.132, περὶ τῶν πραγμάτων IIl.32.9 (III a.C.), περὶ τῆς ... χώρας καὶ πατρίδος Plb.2.35.8, cf. D.7.8, Luc.VH 2.8
•c. ὑπέρ y gen. luchar en defensa de πρὸς Καρχηδονίους ὑπὲρ τῆς Σικελιωτῶν ἀρχῆς διηγωνίζοντο Plb.2.20.10, cf. D.H.3.17
•fig. hacer frente, arrostrar πρὸς τὴν βίαν τῶν πνευμάτων Gr.Nyss.Mart.2.161.24.
2 disputar, luchar λόγῳ δ. Pl.Grg.456b, Isoc.15.147, διαγωνισάμενος μετὰ τῶν συμπρεσβευτῶν πρὸς τοὺς ἀντικειμένους τῶν ἐγχωρίων CRIA 167.10 (Apolonia II a.C.), πράξεις ... τὰς ὑπὸ σοῦ διαγωνισθείσας Socr.Ep.28.9
•en perf. haber decidido un conflicto, zanjar una cuestión ὁ λόγος ... διηγώνισται tu argumento zanja la cuestión Zach.Mit.Opif.M.85.1120B.
3 celebrar un certamen agonístico περὶ τῆς τέχνης διαγωνιεῖσθ' ἔφασκε πρός γ' Εὐριπίδην ref. a Esquilo, Ar.Ra.794, un certamen coral, X.HG 6.4.16, un certamen atlético, en metáf., Plu.2.556e.