βρυχητής: Difference between revisions
From LSJ
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
(Bailly1_1) |
(3) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />animal qui rugit.<br />'''Étymologie:''' [[βρυχάομαι]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />animal qui rugit.<br />'''Étymologie:''' [[βρυχάομαι]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''βρῡχητής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που ουρλιάζει, αυτός που βρυχάται, σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:28, 30 December 2018
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A roaring, β. χόλος AP6.57 (Paul. Sil.).
German (Pape)
[Seite 466] ὁ, der Brüllende, vom Löwen, Paul. Sil. 47 (VI, 57).
Greek (Liddell-Scott)
βρῡχητής: -οῦ, ὁ, ὁ βρυχώμενος, μουγκρίζων, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 57.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
animal qui rugit.
Étymologie: βρυχάομαι.
Greek Monotonic
βρῡχητής: -οῦ, ὁ, αυτός που ουρλιάζει, αυτός που βρυχάται, σε Ανθ.
