ὕπαντρος: Difference between revisions
Ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα → Quam dulce facies pulchra cum ingenio probo → Wie froh macht Schönheit, wenn sie klugen Sinn besitzt
(Bailly1_5) |
(6) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui se trouve sous une caverne, sous un abri;<br /><b>2</b> dont les fondements sont sous terre.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἄντρον]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui se trouve sous une caverne, sous un abri;<br /><b>2</b> dont les fondements sont sous terre.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἄντρον]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὕπαντρος:''' -ον, [[σπηλαιώδης]], σε Στράβ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:16, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, (ἄντρον)
A with caverns underneath, cavernous, χώρα, γῆ, Arist.Mete.366a25, Pr.932a8, Str.9.2.16; νῆσος Theagen.17; πέτρα Ael.NA16.17. II underground, οἶκοι Id.VH12.38. 2 dwelling under the earth, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
ὕπαντρος: -ον, (ἄντρον) ἔχων ἄντρα κάτωθεν, πλήρης σπηλαίων, σπηλαιώδης, γῆ, χώρα Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 8, Προβλ. 23. 5, 2, Στράβ. 406, κλπ.· ὡσαύτως ἐπὶ τοῦ ὀστράκου τῆς χελώνης, Αἰλ. περὶ Ζ. 16. 17. ΙΙ. ὑπὸ τὴν γῆν κείμενος, ὑπόγειος, οἶκοι ὁ αὐτ. ἐν Ποικ. Ἱστ. 12. 38. 2) «ὕπαντροι· οἱ ὑπὸ τὸ σπήλαιον» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se trouve sous une caverne, sous un abri;
2 dont les fondements sont sous terre.
Étymologie: ὑπό, ἄντρον.
Greek Monotonic
ὕπαντρος: -ον, σπηλαιώδης, σε Στράβ.
