Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

succlamo: Difference between revisions

From LSJ

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c
(6_15)
 
(D_8)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>suc-clāmo</b>: ([[subc]]-), āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[call]] or [[cry]] [[out]], to [[shout]], [[exclaim]] [[after]] or in [[reply]] to [[any]] [[thing]] (not in Cic. or Cæs.); [[with]] obj.-[[clause]]: haec Virginio vociferanti succlamabat [[multitudo]], nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: [[quidam]] ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite [[hinc]], ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec [[civitas]], non [[tibi]] succlamassent, id. 6, 40: cum [[centuria]] fre quens succlamasset, [[nihil]] se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui [[dicto]], Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. [[pass]].: succlamatum est, et [[frequenter]] a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried [[out]] [[against]], Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.
|lshtext=<b>suc-clāmo</b>: ([[subc]]-), āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[call]] or [[cry]] [[out]], to [[shout]], [[exclaim]] [[after]] or in [[reply]] to [[any]] [[thing]] (not in Cic. or Cæs.); [[with]] obj.-[[clause]]: haec Virginio vociferanti succlamabat [[multitudo]], nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: [[quidam]] ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite [[hinc]], ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec [[civitas]], non [[tibi]] succlamassent, id. 6, 40: cum [[centuria]] fre quens succlamasset, [[nihil]] se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui [[dicto]], Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. [[pass]].: succlamatum est, et [[frequenter]] a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried [[out]] [[against]], Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>succlāmō</b>,¹⁴ āvī, ātum, āre, intr., crier à la suite, en réponse : Liv. 26, 22, 8 ; 30, 42, 20 etc. &#124;&#124; alicui Liv. 3, 50, 10, crier en réponse à qqn &#124;&#124; [pass. impers.] succlamatum [[est]] Brut. d. Cic. Fam. 11, 13, 3, on répondit par des clameurs, cf. Liv. 10, 25 ; 21, 18 &#124;&#124; [pass.] [[succlamatus]], objet de clameurs : Ps. Quint. Decl. 18, 9.
}}
}}

Revision as of 07:05, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

suc-clāmo: (subc-), āvi, ātum, 1, v. a.,
I to call or cry out, to shout, exclaim after or in reply to any thing (not in Cic. or Cæs.); with obj.-clause: haec Virginio vociferanti succlamabat multitudo, nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: quidam ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite hinc, ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec civitas, non tibi succlamassent, id. 6, 40: cum centuria fre quens succlamasset, nihil se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui dicto, Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. pass.: succlamatum est, et frequenter a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —
   (b)    Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried out against, Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

succlāmō,¹⁴ āvī, ātum, āre, intr., crier à la suite, en réponse : Liv. 26, 22, 8 ; 30, 42, 20 etc. || alicui Liv. 3, 50, 10, crier en réponse à qqn || [pass. impers.] succlamatum est Brut. d. Cic. Fam. 11, 13, 3, on répondit par des clameurs, cf. Liv. 10, 25 ; 21, 18 || [pass.] succlamatus, objet de clameurs : Ps. Quint. Decl. 18, 9.