διογενής: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
(Autenrieth) |
(big3_12) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=έος: descended [[from]] [[Zeus]], [[Zeus]]-[[born]], epith. of kings. | |auten=έος: descended [[from]] [[Zeus]], [[Zeus]]-[[born]], epith. of kings. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ές<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. -γενεῦς D.H.<i>Rh</i>.8.14, Sch.Er.<i>Il</i>.9.106, Eust.738.46]<br />[[nacido o descendiente de Zeus]] frec. de héroes de linaje real: Agamenón, <i>Il</i>.9.106, D.H.l.c., Ὀδυσσεύς <i>Il</i>.2.173, <i>Od</i>.2.352, de Patroclo <i>Il</i>.1.337, μεγάλοι βασιλεῖς Plu.2.801d<br /><b class="num">•</b>de dioses y héroes de linaje divino θεοί A.<i>Th</i>.301, <i>Supp</i>.631, Ar.<i>Au</i>.1263, τέκνον S.<i>Ai</i>.91, cf. E.<i>Cyc</i>.350, <i>Hel</i>.25, <i>Tr</i>.526, Orph.<i>L</i>.575, [[Ἀμφίων]] A.<i>Th</i>.528, de Dioniso <i>AP</i> 9.524, de Apolo <i>AP</i> 9.525, Πολυδεύκης Opp.<i>C</i>.2.19, por metonimia κράτος A.<i>Th</i>.129, [[αἷμα]] τὸ δ. de Aquiles, E.<i>Andr</i>.1196<br /><b class="num">•</b>de la luz φάος E.<i>Med</i>.1258. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 21 August 2017
German (Pape)
[Seite 632] ές, zeusentstammt, von Zeus' Geschlecht; Αμφίων Aesch. Spt. 510; τέκνον, Pallas, Soph. Ai. 91; Aesch. Spt. 120; θεοί 283; αἷμα, φάος, Eur. Andr. 1196 Med. 1258. Hom. gebraucht διογενής oft, aber, wie es scheint, nur im singular. mascul. nominat. διογενής und vocat. διογενές; in diesen Formen ist es bei ihm ein ehrendes Beiwort der Fürsten, die wenigstens mittelbar alle oder doch größtentheils nach dem Glauben der Zeit von Zeus abstammten und wenigstens alle von Zeus ihre Gewalt hatten, vgl. Iliad. 2, 197. 205 Hesiod. Th. 96 und s. s. v. Διοτρεφής. Ohne Eigennamen substantivisch ὁ διογενής Iliad. 21, 17, vom Achill; eben so Anrede διογενές substantivisch ohne Eigennamen Odyss. 10, 443, vom Odysseus; Iliad. 9, 106 spricht Nestor zum Agamemnon ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε, διογενές, Βρισηίδα κούρην χωόμενος Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας, var. lect. διογενεῦς, s. Scholl., bei welcher Lesart διογενεῦς Adjectiv zu Ἁχιλῆος ist. Des Versmaßes halber gebraucht Homer das ι lang. Ueber den Accent vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 16, 57.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 né de Zeus, originaire de Zeus;
2 divin.
Étymologie: Διός, gén. de Ζεύς, γίγνομαι.
English (Autenrieth)
έος: descended from Zeus, Zeus-born, epith. of kings.
Spanish (DGE)
-ές
• Morfología: [gen. -γενεῦς D.H.Rh.8.14, Sch.Er.Il.9.106, Eust.738.46]
nacido o descendiente de Zeus frec. de héroes de linaje real: Agamenón, Il.9.106, D.H.l.c., Ὀδυσσεύς Il.2.173, Od.2.352, de Patroclo Il.1.337, μεγάλοι βασιλεῖς Plu.2.801d
•de dioses y héroes de linaje divino θεοί A.Th.301, Supp.631, Ar.Au.1263, τέκνον S.Ai.91, cf. E.Cyc.350, Hel.25, Tr.526, Orph.L.575, Ἀμφίων A.Th.528, de Dioniso AP 9.524, de Apolo AP 9.525, Πολυδεύκης Opp.C.2.19, por metonimia κράτος A.Th.129, αἷμα τὸ δ. de Aquiles, E.Andr.1196
•de la luz φάος E.Med.1258.
