αἰσχυντικός: Difference between revisions
From LSJ
οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι· χεῖρες δὲ καὶ ἦτορ ἴσο → this is my speed: my hands and heart are its equal, such am I for speed; my hands and heart are just as good
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[que da vergüenza]] αἰσχυντικόν ἐστι καί, εἰ μὴ μετέχει τις τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ πάντες μετέχουσι Anon.<i>in Rh</i>.104.33, cf. 105.2, 13, τὰ αἰσχυντικὰ μόρια las partes pudendas</i>, <i>Et.Gud</i>.355.32S.<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ αἰ. τοῦ γυναίου Sch.E.<i>Hipp</i>.345.<br /><b class="num">2</b> prob. [[que tiene vergüenza]], [[tímido]], <i>Cat.Cod.Astr</i>.11(2).138.22. | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[que da vergüenza]] αἰσχυντικόν ἐστι καί, εἰ μὴ μετέχει τις τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ πάντες μετέχουσι Anon.<i>in Rh</i>.104.33, cf. 105.2, 13, τὰ αἰσχυντικὰ μόρια las partes pudendas</i>, <i>Et.Gud</i>.355.32S.<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ αἰ. τοῦ γυναίου Sch.E.<i>Hipp</i>.345.<br /><b class="num">2</b> prob. [[que tiene vergüenza]], [[tímido]], <i>Cat.Cod.Astr</i>.11(2).138.22. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[αἰσχυντικός]], -ή, -όν (Α)<br />αυτός που προκαλεί [[αισχύνη]], [[ντροπή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ρημ. επίθ. <i>αἰσχυντὸς</i> <span style="color: red;"><</span> [[αἰσχύνω]]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:18, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A provocative of shame, Arist.Rh.1384a9.
Greek (Liddell-Scott)
αἰσχυντικός: -ή, -όν, = αἰσχυντηλός, Ἀριστ. Ρητ. 26, 12.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui cause de la honte.
Étymologie: αἰσχύνω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 que da vergüenza αἰσχυντικόν ἐστι καί, εἰ μὴ μετέχει τις τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ πάντες μετέχουσι Anon.in Rh.104.33, cf. 105.2, 13, τὰ αἰσχυντικὰ μόρια las partes pudendas, Et.Gud.355.32S.
•subst. τὸ αἰ. τοῦ γυναίου Sch.E.Hipp.345.
2 prob. que tiene vergüenza, tímido, Cat.Cod.Astr.11(2).138.22.
Greek Monolingual
αἰσχυντικός, -ή, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί αισχύνη, ντροπή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρημ. επίθ. αἰσχυντὸς < αἰσχύνω].
