δοξόσοφος: Difference between revisions
From LSJ
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
(big3_12) |
(9) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br />[[creído de su propio saber]], [[fatuamente sabio]] δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν Pl.<i>Phdr</i>.275b, cf. Arist.<i>Rh</i>.1387<sup>b</sup>32, Gal.5.100, Clem.Al.<i>Strom</i>.7.15.92. | |dgtxt=-ον<br />[[creído de su propio saber]], [[fatuamente sabio]] δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν Pl.<i>Phdr</i>.275b, cf. Arist.<i>Rh</i>.1387<sup>b</sup>32, Gal.5.100, Clem.Al.<i>Strom</i>.7.15.92. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[δοξόσοφος]], -ον)<br />[[δοκησίσοφος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:05, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A wise in one's own conceit, Pl.Phdr.275b; pretending to wisdom, Arist.Rh.1387b32.
German (Pape)
[Seite 658] sich weise dünkend; Plat. Phaedr. 275 b; Arist. rhet. 2, 10 u. Sp. Vgl. δοκησίσοφος.
Greek (Liddell-Scott)
δοξόσοφος: -ον, ὁ οἰόμενος ἑαυτὸν σοφὸν εἶναι, Πλάτ. Φαίδρ. 275Β, Ἀριστ. Ρητ. 2. 10, 3· πρβλ. δοκησίσοφος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se croit sage.
Étymologie: δόξα, σοφός.
Spanish (DGE)
-ον
creído de su propio saber, fatuamente sabio δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν Pl.Phdr.275b, cf. Arist.Rh.1387b32, Gal.5.100, Clem.Al.Strom.7.15.92.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δοξόσοφος, -ον)
δοκησίσοφος.
