πρυμνήσιος: Difference between revisions
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
(eksahir) |
(35) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{eles | {{eles | ||
|esgtx=[[nave]] | |esgtx=[[nave]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο / [[πρυμνήσιος]], -ία, -ον, ΝΑ<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται ή ανήκει στην [[πρύμνη]], [[πρυμναίος]] («[[κάλως]] πρυμνησίοισι», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα πρυμνήσια</i><br /><b>ναυτ.</b> το [[σύνολο]] τών σχοινιών ή συρματόσχοινων, [[σήμερα]], με τα οποία προσδένεται η [[πρύμνη]] πλοίου στην [[ακτή]], στις δέστρες της προκυμαίας ή της προβλήτας, αλλ. πρυμάτσες<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ πρυμνήσιον</i><br /><b>μτφ.</b> [[οδήγηση]], [[διακυβέρνηση]]<br /><b>2.</b> (το θηλ ως κύριο όν.) <i>Πρυμνησία</i><br />[[πόλη]] της βόρειας Φρυγίας.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πρύμνη]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ήσιος</i> (μέσω του τ. [[πρυμνήτης]]), <b>πρβλ.</b> <i>ικετ</i>-<i>ήσιος</i> (<b>βλ.</b> και -<i>ήσιος</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:24, 29 September 2017
English (LSJ)
α, ον,
A of a stern, κάλως E.HF479. II mostly neut. pl. πρυμνήσια (sc. δεσμά), stern-cables, κατὰ . . π. ἔδησαν Il.1.436; ἀνάψαι Od.9.137; ἀνά . . π. λῦσαι 9.178, cf. 2.418, al.: metaph., ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνήσι' ἀνῆπται AP12.159 (Mel.), cf. PMag.Berol.1.346.
German (Pape)
[Seite 801] zum Schiffshintertheile gehörig; bes. τὰ πρυμνήσια, sc. δεσμά od. σχοινία, die Taue, mit denen das Schiff vom Hintertheile aus am Lande befestigt wurde; ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν, Il. 1, 436 Od. 15, 498; πρυμνήσι' ἔλυσαν, 2, 418; im Ggstz von πρυμνήσι' ἀνάψαι, 9, 137; πρυμνησίων ξυνεμβόλοις, Aesch. Ag. 957; ἀνημμένοι κάλως πρυμνησίοισιν, Eur. Herc. F. 479; τὰ πρ. τῶν νεῶν ἀποκόπτειν, Plut. Lucull. 12. Uebtr. sagt Mel. 44 (XII, 159) ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνήσι' ἀνῆπται.
Greek (Liddell-Scott)
πρυμνήσιος: -α, -ον, (πρύμνα) ὁ ἀνήκων εἰς τὴν πρύμναν πλοίου, κάλως Εὐρ. Ἡρακλ. Μαιν. 479· πρβλ. πρυμνήτης ΙΙ. ΙΙ. κατὰ τὸ πλεῖστον κατ’ οὐδ. πληθ., (ἐξυπ. δεσμά, σχοινία, καλῴδια ἀπὸ τῆς πρύμνης τοῦ πλοίου ἐκτεινόμενα, καὶ εἰς τὴν ξηρὰν προσδενόμενα, Λατ. retinacula navis, συχν. παρ’ Ὁμ. (μάλιστα ἐν τῇ Ὀδ.), πρ. καταδῆσαι Ἰλ. Α. 436, Ὀδ. Ο. 498· ἀνάψαι Ι. 137· ἀντίθ. τῷ πρ. λῦσαι Β. 418, Ο. 286, 552· ἀναλῦσαι Ι. 178, κτλ.· - μεταφ., ἐν σοὶ τἀμὰ βίου πρυμνησι’ ἀνῆπται Ἀνθ. Π. 12. 159, πρβλ. Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ.· - σπανίως ἐν τῷ ἑνικῷ, Συνέσ. 228Α.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de la poupe : τὰ πρυμνήσια (σχοινία) les amarres d’un navire.
Étymologie: πρύμνα.
Spanish
Greek Monolingual
-α, -ο / πρυμνήσιος, -ία, -ον, ΝΑ
1. αυτός που βρίσκεται ή ανήκει στην πρύμνη, πρυμναίος («κάλως πρυμνησίοισι», Ευρ.)
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πρυμνήσια
ναυτ. το σύνολο τών σχοινιών ή συρματόσχοινων, σήμερα, με τα οποία προσδένεται η πρύμνη πλοίου στην ακτή, στις δέστρες της προκυμαίας ή της προβλήτας, αλλ. πρυμάτσες
αρχ.
1. το ουδ. ως ουσ. τὸ πρυμνήσιον
μτφ. οδήγηση, διακυβέρνηση
2. (το θηλ ως κύριο όν.) Πρυμνησία
πόλη της βόρειας Φρυγίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρύμνη + κατάλ. -ήσιος (μέσω του τ. πρυμνήτης), πρβλ. ικετ-ήσιος (βλ. και -ήσιος)].
