ἀκυβέρνητος: Difference between revisions
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br />[[sin timonel]] πλοῖον Ph.1.219, ἐν ἀναρχίᾳ πόλιν ὥσπερ ναῦν ἀ. ὑποφερομένην Plu.<i>Caes</i>.28, cf. Luc.<i>ITr</i>.46<br /><b class="num">•</b>fig. θυμός Ph.<i>Fr</i>.110H., [[ἄνθρωπος]] Plu.2.501d. | |dgtxt=-ον<br />[[sin timonel]] πλοῖον Ph.1.219, ἐν ἀναρχίᾳ πόλιν ὥσπερ ναῦν ἀ. ὑποφερομένην Plu.<i>Caes</i>.28, cf. Luc.<i>ITr</i>.46<br /><b class="num">•</b>fig. θυμός Ph.<i>Fr</i>.110H., [[ἄνθρωπος]] Plu.2.501d. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκυβέρνητος]], -ov)<br /><b>1.</b> (για πλοία, λέμβους <b>κ.λπ.</b>) αυτός που δεν έχει κυβερνήτη, πηδαλιούχο<br /><b>2.</b> (για πόλεις, κράτη <b>κ.λπ.</b>) αυτός που δεν έχει κυβερνήτη, αρχηγό<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει καλή [[διακυβέρνηση]], [[διοίκηση]]<br /><b>2.</b> αυτός που δεν μπορεί να διοικηθεί, ο [[ατίθασος]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[εκείνος]] που δεν μπορεί να συγκρατηθεί, να ελεγχθεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> <i>κυβερνῶ</i>.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>μσν.-νεοελλ.</b> [[ακυβερνησία]]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:22, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A without steersman, Ph.1.219, Plu.Caes.28, Luc. JTr.46: metaph., θυμός Ph.Fr.110 H., cf. 1.696; ἀμέλεια Onos.33.2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκῠβέρνητος: -ον, ἄνευ κυβερνήτου, πηδαλιούχου, Πλουτ. Καῖσ. 28, Λουκ., κ.τ.λ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans pilote.
Étymologie: ἀ, κυβερνάω.
Spanish (DGE)
-ον
sin timonel πλοῖον Ph.1.219, ἐν ἀναρχίᾳ πόλιν ὥσπερ ναῦν ἀ. ὑποφερομένην Plu.Caes.28, cf. Luc.ITr.46
•fig. θυμός Ph.Fr.110H., ἄνθρωπος Plu.2.501d.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκυβέρνητος, -ov)
1. (για πλοία, λέμβους κ.λπ.) αυτός που δεν έχει κυβερνήτη, πηδαλιούχο
2. (για πόλεις, κράτη κ.λπ.) αυτός που δεν έχει κυβερνήτη, αρχηγό
νεοελλ.
1. αυτός που δεν έχει καλή διακυβέρνηση, διοίκηση
2. αυτός που δεν μπορεί να διοικηθεί, ο ατίθασος
αρχ.
εκείνος που δεν μπορεί να συγκρατηθεί, να ελεγχθεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κυβερνῶ.
ΠΑΡ. μσν.-νεοελλ. ακυβερνησία].
