θεριστικός: Difference between revisions

From LSJ

γοῦν Ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ → did somebody fart, seems to me the Anagyros has been stirred up, I knew someone was raising a stink, the fat is in the fire

Source
(6_11)
(17)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''θεριστικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὸ θερίζειν, [[σπάθη]] Βυζ.· [[ὕμνος]] Σουΐδ. ἐν λ. [[Λιτυέρσης]]. ― ὡς οὐσ., θεριστικόν, τό, ἡ [[καρπολογία]], ἐσοδεία, Στράβ. 381.
|lstext='''θεριστικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὸ θερίζειν, [[σπάθη]] Βυζ.· [[ὕμνος]] Σουΐδ. ἐν λ. [[Λιτυέρσης]]. ― ὡς οὐσ., θεριστικόν, τό, ἡ [[καρπολογία]], ἐσοδεία, Στράβ. 381.
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (ΑΜ [[θεριστικός]], -ή, -όν) [[θεριστής]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θερισμό, ο [[χρήσιμος]] για θερισμό («θεριστική [[μηχανή]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που εξολοθρεύει, που αποδεκατίζει («θεριστική [[βολή]]» — η [[βολή]] που γίνεται με διαδοχικές γρήγορες πλευρικές μετατοπίσεις του [[σωλήνα]] του πυροβόλου όπλου)<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα θεριστικά</i><br />τα έξοδα του θερισμού<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ θεριστικόν</i><br />η [[σοδειά]].
}}
}}

Revision as of 06:36, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θεριστικός Medium diacritics: θεριστικός Low diacritics: θεριστικός Capitals: ΘΕΡΙΣΤΙΚΟΣ
Transliteration A: theristikós Transliteration B: theristikos Transliteration C: theristikos Beta Code: qeristiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for reaping, δρέπανον PMagd.8.6 (iii B.C.); ὕμνος Suid. s.v. Λιτυέρσης: as Subst. θ., τό, crop, Str.17.3.11.

German (Pape)

[Seite 1201] = θεριστήριος; τὰ θεριστικά, die Ernte, δύο θεριστικὰ καρπ οῦνται Strab. XVII, 831.

Greek (Liddell-Scott)

θεριστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὸ θερίζειν, σπάθη Βυζ.· ὕμνος Σουΐδ. ἐν λ. Λιτυέρσης. ― ὡς οὐσ., θεριστικόν, τό, ἡ καρπολογία, ἐσοδεία, Στράβ. 381.

Greek Monolingual

-ή, -ό (ΑΜ θεριστικός, -ή, -όν) θεριστής
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θερισμό, ο χρήσιμος για θερισμό («θεριστική μηχανή»)
νεοελλ.
1. αυτός που εξολοθρεύει, που αποδεκατίζει («θεριστική βολή» — η βολή που γίνεται με διαδοχικές γρήγορες πλευρικές μετατοπίσεις του σωλήνα του πυροβόλου όπλου)
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα θεριστικά
τα έξοδα του θερισμού
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ θεριστικόν
η σοδειά.