ἄτιτος: Difference between revisions
πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀπολοῦνται → all they that take the sword shall perish with the sword
(big3_7) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἄτῐτος) -ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ῑ <i>Il</i>.14.484]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no pagado]] ποινή <i>Il</i>.l.c.<br /><b class="num">2</b> [[no vengado]] ἄ. κεῖτ' [[Ἄσιος]] <i>Il</i>.13.414.<br /><b class="num">3</b> [[deshonrado]] ἄ. ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Menecr.Xanth.3, cf. Alc.68.4 (var.).<br /><b class="num">II</b> [[que no paga]], [[exento de pago]] αἱ δε τί κα πένηται, ἄτιτον αὐτὸν ἦμεν <i>IG</i> 4.498.8 (Micenas). | |dgtxt=(ἄτῐτος) -ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ῑ <i>Il</i>.14.484]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no pagado]] ποινή <i>Il</i>.l.c.<br /><b class="num">2</b> [[no vengado]] ἄ. κεῖτ' [[Ἄσιος]] <i>Il</i>.13.414.<br /><b class="num">3</b> [[deshonrado]] ἄ. ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Menecr.Xanth.3, cf. Alc.68.4 (var.).<br /><b class="num">II</b> [[que no paga]], [[exento de pago]] αἱ δε τί κα πένηται, ἄτιτον αὐτὸν ἦμεν <i>IG</i> 4.498.8 (Micenas). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἄτιτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που παραμένει [[ανεκδίκητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>-<b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[τίνω]] «[[πληρώνω]], [[ανταποδίδω]], εκδικούμαι»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:59, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (τίνω)
A unavenged, Il.13.414. 2 unpaid, ποινή ib.14.484 [where ῑ]. 3 not liable to penalty, IG4.498 (Mycenae). II (τίω) unhonoured, Menecr.Xanth.4.
German (Pape)
[Seite 387] ungerächt, Il. 13, 414; ποινή, ungebüßt, 14, 484; – ungeehrt, Dion. Hal. 1, 38. S. das Vor.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
adj. m.
1 impuni;
2 non payé, non acquitté.
Étymologie: ἀ, τίω.
Spanish (DGE)
(ἄτῐτος) -ον
• Prosodia: [ῑ Il.14.484]
I 1no pagado ποινή Il.l.c.
2 no vengado ἄ. κεῖτ' Ἄσιος Il.13.414.
3 deshonrado ἄ. ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Menecr.Xanth.3, cf. Alc.68.4 (var.).
II que no paga, exento de pago αἱ δε τί κα πένηται, ἄτιτον αὐτὸν ἦμεν IG 4.498.8 (Micenas).
Greek Monolingual
ἄτιτος, -ον (Α)
1. αυτός που παραμένει ανεκδίκητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + τίνω «πληρώνω, ανταποδίδω, εκδικούμαι»].
