βλακώδης

English (LSJ)

ες,

   A lazy, X. Eq.9.1 (Comp.); βλακῶδες βαίνειν καὶ θρύπτεσθαι walk mincingly, of a coxcomb, Hld.4.7. Adv. -δῶς indolently, stolidly, Poll.3.123: Comp. -έστερον ibid.

German (Pape)

[Seite 447] ες, einem βλάξ ähnlich, träge, Xen. Equ. 9, 1, vom Pferde, βλακωδέστερος, dem θυμοειδέστερος entggstzt, u. Sp.; βλακῶδες βαίνειν neben θρύπτεσθαι Hel.

Greek (Liddell-Scott)

βλᾱκώδης: -ες, (εἶδος) πρὸς βραδύν, νωθρὸν ὁμοιάζων, νωθρός, Ξεν. Ἱππ. 9, 1. - Ἐπίρρ. -δῶς, ὀκνηρῶς, νωθρῶς· συγκρ. -δέστερον Πολυδ. Γ΄, 123.

French (Bailly abrégé)

ης, ες :
mou, indolent, lâche.
Étymologie: βλάξ, -ωδης.

Spanish (DGE)

-ες
I 1lerdode caballos θυμοειδέστερος ἵππος ... ἢ βλακωδέστερος X.Eq.9.1.
2 de pers. flojo, indolente Heph.Astr.2.15.5
•neutr. como adv. fatuamente βλακῶδες βαίνειν de un mequetrefe, Hld.4.7.2, cf. Poll.3.123
•memo glos. a βλεκέμυξος Hsch.
II adv. -ῶς flojamente Poll.3.123
•fatuamente Iust.Phil.Ep.Zen. et Ser.M.6.1193C.

Greek Monolingual

-ες (AM βλακώδης, -ες)
αυτός που ταιριάζει σε βλάκα.