ἐγχειρητής: Difference between revisions
From LSJ
Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν → Fortuna famam saepe dat prudentiae → Von dem der glücklich, glaubt man auch, dass er klar denkt
(big3_13) |
(10) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-οῦ, ὁ<br />[[emprendedor]] c. gen. καινῶν ἔργων τ' ἐ. Ar.<i>Au</i>.257, πράξεως Ph.2.27, cf. Adam.2.39. | |dgtxt=-οῦ, ὁ<br />[[emprendedor]] c. gen. καινῶν ἔργων τ' ἐ. Ar.<i>Au</i>.257, πράξεως Ph.2.27, cf. Adam.2.39. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο (AM [[ἐγχειρητής]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[χειρουργός]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που επιχειρεί [[κάτι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:06, 29 September 2017
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A one who undertakes, καινῶν ἔργων Ar. Av.257; πράξεως Ph.2.27: abs., Adam.Phgn.2.39.
German (Pape)
[Seite 713] ὁ, der Etwas angreift, Unternehmer, Ar. Av. 258 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγχειρητής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐπιχειρῶν τι, ὁ ἐπιλαμβανόμενός τινος, ῥιψοκίνδυνος, Ἀριστοφ. Ὄρν. 257.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui entreprend, entreprenant, aventurier.
Étymologie: ἐγχειρέω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
emprendedor c. gen. καινῶν ἔργων τ' ἐ. Ar.Au.257, πράξεως Ph.2.27, cf. Adam.2.39.
Greek Monolingual
ο (AM ἐγχειρητής)
νεοελλ.
χειρουργός
αρχ.
αυτός που επιχειρεί κάτι.
