θαλασσομάχος: Difference between revisions

From LSJ

δέξηται, δέχονται, ύπεδέξατο, προσδέχεται → should receive, receive, received, receives

Source
(CSV import)
 
(16)
Line 9: Line 9:
|Beta Code=qalassoma/xos
|Beta Code=qalassoma/xos
|Definition=[<b class="b3">μᾰ], ον</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">fighting by sea</b>, <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>188.26</span>, <span class="bibl">Vett.Val.18.35</span>.</span>
|Definition=[<b class="b3">μᾰ], ον</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">fighting by sea</b>, <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>188.26</span>, <span class="bibl">Vett.Val.18.35</span>.</span>
}}
{{grml
|mltxt=-ο (AM [[θαλασσομάχος]], -ον)<br />αυτός που πολέμησε ή πολεμά στη [[θάλασσα]], ο [[ναυμάχος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ναυτ.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[θαλασσομάχος]]<br />ξύλινο [[δοράτιο]] που εξείχε [[κάτω]] από τον πρόβολο τών παλαιών ιστιοφόρων και στερεωνόταν σ' αυτόν με [[σχοινιά]]<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br />(για ναυτικούς) αυτός που μάχεται με τα κύματα, αυτός που θαλασσοδέρνεται.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θαλασσο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μαχος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μάχη]]) <b>[[πρβλ]].</b> <i>ιππο</i>-<i>μάχος</i>, <i>ταυρο</i>-<i>μάχος</i>. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο <i>Λεξικόν Ελληνογαλλικόν</i> του Νικολάου Κοντοπούλου].
}}
}}

Revision as of 07:17, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θᾰλασσομάχος Medium diacritics: θαλασσομάχος Low diacritics: θαλασσομάχος Capitals: ΘΑΛΑΣΣΟΜΑΧΟΣ
Transliteration A: thalassomáchos Transliteration B: thalassomachos Transliteration C: thalassomachos Beta Code: qalassoma/xos

English (LSJ)

[μᾰ], ον,

   A fighting by sea, A.D.Adv.188.26, Vett.Val.18.35.

Greek Monolingual

-ο (AM θαλασσομάχος, -ον)
αυτός που πολέμησε ή πολεμά στη θάλασσα, ο ναυμάχος
νεοελλ.
ναυτ. το αρσ. ως ουσ. ο θαλασσομάχος
ξύλινο δοράτιο που εξείχε κάτω από τον πρόβολο τών παλαιών ιστιοφόρων και στερεωνόταν σ' αυτόν με σχοινιά
νεοελλ.-μσν.
(για ναυτικούς) αυτός που μάχεται με τα κύματα, αυτός που θαλασσοδέρνεται.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θαλασσο- + -μαχος (< μάχη) πρβλ. ιππο-μάχος, ταυρο-μάχος. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν του Νικολάου Κοντοπούλου].