σπείρημα

English (LSJ)

   A v. σπείραμα.

German (Pape)

[Seite 918] τό, das Gewickelte, die Windung; σπείραμα αἰῶνος, Ep. ad. 571 (App. 109). – So viel wie σπάργανον, Nic. Al. 417.

Greek (Liddell-Scott)

σπείρημα: Ἰων. ἀντὶ σπείραμα.

Greek Monolingual

τὸ, Α
βλ. σπείραμα.