Φρεαττώ: Difference between revisions

From LSJ

ἐγὼ δ' ἀνάγκῃ προύμαθον στέργειν κακά → I have been slowly schooled by necessity to endure misery

Source
(6_9)
 
(45)
Line 1: Line 1:
{{ls
{{ls
|lstext='''Φρεαττώ''': ἢ Φρεατώ, οῦς, ἡ, [[δικαστήριον]] ἐν Πειραιεῖ, εἰς ὃ εἰσήγοντο δίκαι ἐπὶ ἀνθρωποκτονίᾳ ― τῶν μὲν κατηγορουμένων ὄντων ἐπὶ πλοίου τῶν δὲ δικαστῶν ἐπὶ τῆς ξηρᾶς· μόνον κατὰ δοτ., ἐν Φρεαττοῖ Δημ. 645. 26., 646, 9, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 16, 3, ἴδε Ἁρποκρ. ἐν λέξ. ἐν Φρεαττοῖ· ― ἡ ὀνομαστικὴ φέρεται Φρεαττὺς παρὰ Παυσ. 1. 28, 11.
|lstext='''Φρεαττώ''': ἢ Φρεατώ, οῦς, ἡ, [[δικαστήριον]] ἐν Πειραιεῖ, εἰς ὃ εἰσήγοντο δίκαι ἐπὶ ἀνθρωποκτονίᾳ ― τῶν μὲν κατηγορουμένων ὄντων ἐπὶ πλοίου τῶν δὲ δικαστῶν ἐπὶ τῆς ξηρᾶς· μόνον κατὰ δοτ., ἐν Φρεαττοῖ Δημ. 645. 26., 646, 9, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 16, 3, ἴδε Ἁρποκρ. ἐν λέξ. ἐν Φρεαττοῖ· ― ἡ ὀνομαστικὴ φέρεται Φρεαττὺς παρὰ Παυσ. 1. 28, 11.
}}
{{grml
|mltxt=-οῦς, και Φρεαττύς, -ύος, ἡ, Α<br />δικαστήριο στον Πειραιά, όπου δίκαζαν εκείνους που είχαν εξοριστεί για ακούσιο φόνο και βαρύνονταν συγχρόνως με την [[κατηγορία]] διάπραξης δεύτερου, εκούσιου φόνου και οι οποίοι δεν είχαν το [[δικαίωμα]] να πατήσουν το [[πόδι]] τους στην [[χώρα]], γι' αυτό και τους κρατούσαν σε λέμβο στην [[παραλία]], ενώ οι δικαστές τους δίκαζαν από την [[ξηρά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φρέαρ]], -<i>ατος</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ώ</i> τών θηλ. (<b>πρβλ.</b> [[φειδώ]]). Ο τ. <i>Φρεαττύς με</i> κατάλ. –<i>ύς</i><br />(<b>πρβλ.</b> <i>ἀχλ</i>-<i>ύς</i>)].
}}
}}

Revision as of 12:49, 29 September 2017

Greek (Liddell-Scott)

Φρεαττώ: ἢ Φρεατώ, οῦς, ἡ, δικαστήριον ἐν Πειραιεῖ, εἰς ὃ εἰσήγοντο δίκαι ἐπὶ ἀνθρωποκτονίᾳ ― τῶν μὲν κατηγορουμένων ὄντων ἐπὶ πλοίου τῶν δὲ δικαστῶν ἐπὶ τῆς ξηρᾶς· μόνον κατὰ δοτ., ἐν Φρεαττοῖ Δημ. 645. 26., 646, 9, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 16, 3, ἴδε Ἁρποκρ. ἐν λέξ. ἐν Φρεαττοῖ· ― ἡ ὀνομαστικὴ φέρεται Φρεαττὺς παρὰ Παυσ. 1. 28, 11.

Greek Monolingual

-οῦς, και Φρεαττύς, -ύος, ἡ, Α
δικαστήριο στον Πειραιά, όπου δίκαζαν εκείνους που είχαν εξοριστεί για ακούσιο φόνο και βαρύνονταν συγχρόνως με την κατηγορία διάπραξης δεύτερου, εκούσιου φόνου και οι οποίοι δεν είχαν το δικαίωμα να πατήσουν το πόδι τους στην χώρα, γι' αυτό και τους κρατούσαν σε λέμβο στην παραλία, ενώ οι δικαστές τους δίκαζαν από την ξηρά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρέαρ, -ατος + κατάλ. -ώ τών θηλ. (πρβλ. φειδώ). Ο τ. Φρεαττύς με κατάλ. –ύς
(πρβλ. ἀχλ-ύς)].