χαλκόλιθος: Difference between revisions

From LSJ

Ζήτει γυναῖκα σύμμαχον τῶν πραγμάτων → Quaere adiuvamen rebus uxorem tuis → Als Partnerin im Leben such dir eine Frau

Menander, Monostichoi, 199
(6_16)
(46)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''χαλκόλῐθος''': -ον, [[λίθος]] περιέχων χαλκόν, καὶ πέμπειν εἰς χαλκόλιθον χαλκοβαρῆ μελίαν Μανασσ. κατ’ Ἀριστανδρ. κ. Καλλιθ. 9. 14.
|lstext='''χαλκόλῐθος''': -ον, [[λίθος]] περιέχων χαλκόν, καὶ πέμπειν εἰς χαλκόλιθον χαλκοβαρῆ μελίαν Μανασσ. κατ’ Ἀριστανδρ. κ. Καλλιθ. 9. 14.
}}
{{grml
|mltxt=ο / [[χαλκόλιθος]], -ον, ΝΜ<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>(ορυκτ.)</b> [[άλλη]] [[ονομασία]] του ουρανιοφωσφορικού ορυκτού [[τορβερνίτης]]<br /><b>2.</b> <b>(μεταλλ.)</b> ακατέργαστο [[συσσωμάτωμα]] σουλφιδίων χαλκού, σιδήρου και νικελίου, σχηματιζόμενο μέσω πυρομεταλλουργικής επεξεργασίας θειούχων μεταλλευμάτων και υποβαλλόμενο σε [[περαιτέρω]] επεξεργασίες απομόνωσης τών περιεχόμενων μετάλλων<br /><b>μσν.</b><br />αποτελούμενος από λίθο που περιέχει χαλκό («καὶ πέμπειν εἰς χαλκόλιθον χαλκοβαρῆ μελίαν», Κ Μανασσ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χαλκ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[λίθος]] (<b>πρβλ.</b> <i>χρυσό</i>-<i>λιθος</i>). Η λ. ως επιστημον. όρος της Νέας Ελληνικής [[είναι]] αντιδάνειο, <b>πρβλ.</b> νεολατ. <i>chalcolite</i>].
}}
}}

Revision as of 13:01, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χαλκόλῐθος Medium diacritics: χαλκόλιθος Low diacritics: χαλκόλιθος Capitals: ΧΑΛΚΟΛΙΘΟΣ
Transliteration A: chalkólithos Transliteration B: chalkolithos Transliteration C: chalkolithos Beta Code: xalko/liqos

English (LSJ)

ὁ,

   A copper ore, copper, Ps.-Democr.Alch.p.54B.

Greek (Liddell-Scott)

χαλκόλῐθος: -ον, λίθος περιέχων χαλκόν, καὶ πέμπειν εἰς χαλκόλιθον χαλκοβαρῆ μελίαν Μανασσ. κατ’ Ἀριστανδρ. κ. Καλλιθ. 9. 14.

Greek Monolingual

ο / χαλκόλιθος, -ον, ΝΜ
νεοελλ.
1. (ορυκτ.) άλλη ονομασία του ουρανιοφωσφορικού ορυκτού τορβερνίτης
2. (μεταλλ.) ακατέργαστο συσσωμάτωμα σουλφιδίων χαλκού, σιδήρου και νικελίου, σχηματιζόμενο μέσω πυρομεταλλουργικής επεξεργασίας θειούχων μεταλλευμάτων και υποβαλλόμενο σε περαιτέρω επεξεργασίες απομόνωσης τών περιεχόμενων μετάλλων
μσν.
αποτελούμενος από λίθο που περιέχει χαλκό («καὶ πέμπειν εἰς χαλκόλιθον χαλκοβαρῆ μελίαν», Κ Μανασσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο)- + λίθος (πρβλ. χρυσό-λιθος). Η λ. ως επιστημον. όρος της Νέας Ελληνικής είναι αντιδάνειο, πρβλ. νεολατ. chalcolite].