καταληπτικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A able to check, τοῦ θορυβητικοῦ Ar.Eq.1380.    2 conveying direct apprehension of an object, κ. φαντασία Stoic.2.26, etc.; κ. λόγος Phld.Rh. 2.120 S.; τὸ -κόν M.Ant.4.22. Adv. -κῶς by direct apprehension, Stoic.2.27; manifestly, φαίνεσθαι Cleom.1.8.

German (Pape)

[Seite 1360] ή, όν, zum Erfassen, Auffassen, Begreifen geschickt; φαντασία Luc. Conv. 23, wie Plut. plac. philos. 4, 8; M. Ant. 4, 22; S. Emp. pyrrh. 1, 68; κριτήριον κ. 2, 63; auch καταληπτικοί, adv. eth. 75; κατ. τοῦ θορυβητικοῦ Ar. Equ. 1380 erkl. Schol. προκαταλαμβανόμενος τοὺς ἀκούοντας, ὥςτε θόρυβον μὴ κινῆσαι.

Greek (Liddell-Scott)

καταληπτικός: -ή, -όν, δυνάμενος νὰ καταλάβῃ ἢ ἀναχαιτίσῃ, κ. τοῦ θορυβητικοῦ, «προκαταλαμβανόμενος τοὺς ἀκούοντας ὥστε θόρυβον μὴ κινῆσαι» Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 1380. 2) ἐπὶ τῆς διανοίας, δυνάμενος νὰ ἐννοήσῃ, κ. φαντασία Διογ. Λ. 9. 11, Πλούτ. 2. 889Ε, κτλ.· τὸ -κόν, ἡ δύναμις τῆς ἀντιλήψεως, τοῦ ἐννοεῖν, Μ. Ἀντων. 4. 22.― Ἐπίρρ. -κῶς, κατὰ βάθος, ἐντελῶς, μαθητευθέντες καταληπτικῶς ἐπιγνώσονται Κλήμ. Ἀλ. 378, κτλ. ΙΙ. ὑποκείμενος εἰς νόσον, κατάληψιν ἢ καταληψίαν, ἀναφερόμ. ἐκ τοῦ Moschio Muliebr. αἱ ληθαργικαὶ καὶ κ. ἀπὸ τῶν ἀναληπτικῶν χωρίζονται.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 apte à retenir, à arrêter;
2 apte à comprendre ; τὸ καταληπτικόν la faculté de comprendre.
Étymologie: καταλαμβάνω.

Greek Monotonic

καταληπτικός: -ή, -όν (καταλαβεῖν), αυτός που μπορεί να εμποδίζει ή να αναχαιτίζει, με γεν., σε Αριστοφ.