βήξ: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
(big3_8) |
(3) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-χός, ἡ<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [ὁ Th.2.49; sg. ac. [[βῆκα]] <i>PMag</i>.7.203]<br />[[tos]] ἰσχυρός Th.l.c., ξηρή Hp.<i>Epid</i>.1.1, ὀξείη Hp.<i>Int</i>.8, σκληρή Hp.<i>Morb</i>.2.60, cf. Phryn.Com.64, σπασμώδης I.<i>BI</i> 1.662, [[ἐνδελεχής]] Plu.2.461b<br /><b class="num">•</b>como ejemplo de sonido no significativo, Arist.<i>de An</i>.420<sup>b</sup>33, cf. Thphr.<i>HP</i> 3.18.3, πρός [[βῆκα]] contra la tos</i>, <i>PMag</i>.l.c.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Origen onomat. | |dgtxt=-χός, ἡ<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [ὁ Th.2.49; sg. ac. [[βῆκα]] <i>PMag</i>.7.203]<br />[[tos]] ἰσχυρός Th.l.c., ξηρή Hp.<i>Epid</i>.1.1, ὀξείη Hp.<i>Int</i>.8, σκληρή Hp.<i>Morb</i>.2.60, cf. Phryn.Com.64, σπασμώδης I.<i>BI</i> 1.662, [[ἐνδελεχής]] Plu.2.461b<br /><b class="num">•</b>como ejemplo de sonido no significativo, Arist.<i>de An</i>.420<sup>b</sup>33, cf. Thphr.<i>HP</i> 3.18.3, πρός [[βῆκα]] contra la tos</i>, <i>PMag</i>.l.c.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Origen onomat. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''βήξ:''' βηχός, ὁ και ἡ ([[βήσσω]]), [[βήχας]], [[βήξιμο]], σε Θουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:56, 30 December 2018
English (LSJ)
βηχός,
A cough, ὁ, Th.2.49; ἡ, Hp.Prog.14, Phryn.Com.60, Arist.de An.420b33, Thphr.HP3.18.3.
German (Pape)
[Seite 442] βηχός, ἡ, der Husten, Arist. de an. 2, 8 u. Sp.; als masc., μετὰ βηχὸς ἰσχυροῦ Thuc. 2, 49, u. sonst; s. Lob. Paralip. p. 101.
Greek (Liddell-Scott)
βήξ: βηχός, (βήσσω) κ. βήχας· τὸ γένος ἀβέβαιον ἐν Ἱππ. Προγν. 41, Ἀφ. 1247· ἀρσεν. παρὰ Θουκ. 2. 49· θηλ. παρὰ Φρυν. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 6, Ἀριστ. Ψυχ. 2. 8, 11, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 3. 18, 3.
French (Bailly abrégé)
βηχός (ἡ ou ὁ)
toux.
Étymologie: cf. βήσσω.
Spanish (DGE)
-χός, ἡ
• Morfología: [ὁ Th.2.49; sg. ac. βῆκα PMag.7.203]
tos ἰσχυρός Th.l.c., ξηρή Hp.Epid.1.1, ὀξείη Hp.Int.8, σκληρή Hp.Morb.2.60, cf. Phryn.Com.64, σπασμώδης I.BI 1.662, ἐνδελεχής Plu.2.461b
•como ejemplo de sonido no significativo, Arist.de An.420b33, cf. Thphr.HP 3.18.3, πρός βῆκα contra la tos, PMag.l.c.
• Etimología: Origen onomat.
