δυσοίζω: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(10) |
(4) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δυσοίζω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[λυπάμαι]], στενοχωριέμαι<br /><b>2.</b> [[φοβάμαι]]. | |mltxt=[[δυσοίζω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[λυπάμαι]], στενοχωριέμαι<br /><b>2.</b> [[φοβάμαι]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δυσοίζω:''' [[λυπάμαι]], στενοχωριέμαι, σε Ευρ.· [[δυσοίζω]] φόβῳ, [[τρέμω]] από φόβο [[μπροστά]] σε [[κάτι]], με αιτ., σε Αισχύλ. (το [[οἴζω]] σχηματίζεται από το <i>οἶ</i> ωχ! όπως το [[οἰμώζω]] από το <i>οἴμαι</i>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:24, 30 December 2018
English (LSJ)
(aor.
A ἐδύσοιξα Hsch.), to be distressed, E.Rh.724 (lyr.); fear, tremble at, οὔτοι δυσοίζω θάμνον ὡς ὄρνις φόβῳ A.Ag.1316:— Med., fear, E.Rh.805. (Lacon. acc. to Hsch.)
German (Pape)
[Seite 685] (vgl. ὀϊζύς, von οὶ), sehr betrübt sein, jammern; φόβῳ Aesch. Ag. 1489; vgl. Eur. Rhes. 724. – Med., μηδὲν δυσοίζου πολεμίους δρᾶσαι τάδε, fürchte nicht, Eur. Rhes. 805.
Greek (Liddell-Scott)
δυσοίζω: λυποῦμαι, στενοχωροῦμαι, Εὐρ. Ρήσ. 724· καὶ ἐν τῷ μέσ., φοβοῦμαι, αὐτόθι 805. ΙΙ. ἐν τῷ οὔτοι δυσοίζω θάμνον ὡς ὄρνις φόβῳ Αἰσχύλ. Ἀγ. 1316, τὸ δ. φόβῳ φαίνεται = φοβοῦμαι, φοβοῦμαί τι, τρέμω ἐνώπιόν τινος. (Τὸ ἁπλοῦν οἴζω ἀναφέρεται μόνον ὑπὸ Ἀπολλ. Δυσκ. ἐν Α. Β. 538· πρβλ. οἰμώζω ἐκ τοῦ οἵμοι).
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
être effrayé, redouter, craindre.
Étymologie: δυσ-, *οἴζω, cf. οἰζύς.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. ἐδύσοιξα Hsch.ε 537]
lamentar, gemir c. ac. οὔτοι δυσοίζω θάμνον ὡς ὄρνις φόβῳ no gimo por miedo, como un pájaro ante un matorral A.A.1316, cf. E.Rh.724, tb. en v. med. μηδὲν δυσοίζου E.Rh.724, cf. Hsch.
• Etimología: Comp. sobre δύσοικτος.
Greek Monolingual
δυσοίζω (Α)
1. λυπάμαι, στενοχωριέμαι
2. φοβάμαι.
Greek Monotonic
δυσοίζω: λυπάμαι, στενοχωριέμαι, σε Ευρ.· δυσοίζω φόβῳ, τρέμω από φόβο μπροστά σε κάτι, με αιτ., σε Αισχύλ. (το οἴζω σχηματίζεται από το οἶ ωχ! όπως το οἰμώζω από το οἴμαι).
