κορυθάϊξ: Difference between revisions
Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht
(21) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κορυθάϊξ]], -ικος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που σείει την [[περικεφαλαία]]<br /><b>2.</b> [[ισχυρός]], [[δυνατός]] («ὁ δὲ οἱ σχεδὸν ἦλθεν Ἀχιλλεὺς ἶσος ἐνυαλίῳ, κορυθάϊκι πτολεμιστῇ», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κόρυς]], -<i>υθ</i>-<i>ος</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>άϊξ</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἀΐσσω]] «[[πηδώ]] [[εφορμώ]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πολυ</i>-<i>άϊξ</i>, <i>τριχ</i>-<i>άϊξ</i>]. | |mltxt=[[κορυθάϊξ]], -ικος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που σείει την [[περικεφαλαία]]<br /><b>2.</b> [[ισχυρός]], [[δυνατός]] («ὁ δὲ οἱ σχεδὸν ἦλθεν Ἀχιλλεὺς ἶσος ἐνυαλίῳ, κορυθάϊκι πτολεμιστῇ», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κόρυς]], -<i>υθ</i>-<i>ος</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>άϊξ</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἀΐσσω]] «[[πηδώ]] [[εφορμώ]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πολυ</i>-<i>άϊξ</i>, <i>τριχ</i>-<i>άϊξ</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κορυθάϊξ:''' [ᾱ], -ῖκος, ὁ (ἀΐσσω), αυτός που κουνά την [[περικεφαλαία]], που έχει δηλ. [[λοφίο]] που κυματίζει, σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:56, 30 December 2018
English (LSJ)
[ᾱ], ῑκος, (ἀΐσσω)
A helmet-shaking, i.e. with waving plume, κορυθάϊκι πτολεμιστῇ Il.22.132.
Greek (Liddell-Scott)
κορυθάϊξ: ᾰ, ῑκος, (άΐσσω) ὁ σείων τὴν περικεφαλαίαν, δηλ. ἔχων λόφον σειόμενον, ἐπίθε τ ρεως, κορυθάϊκι πτολεμιστῇ Ἰλ. Χ. 123.
French (Bailly abrégé)
άϊκος;
qui agite la crinière de son casque, càd guerrier impétueux.
Étymologie: κόρυς, ἀΐσσω.
Greek Monolingual
κορυθάϊξ, -ικος, ὁ, ἡ (Α)
1. αυτός που σείει την περικεφαλαία
2. ισχυρός, δυνατός («ὁ δὲ οἱ σχεδὸν ἦλθεν Ἀχιλλεὺς ἶσος ἐνυαλίῳ, κορυθάϊκι πτολεμιστῇ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κόρυς, -υθ-ος + -άϊξ (< ἀΐσσω «πηδώ εφορμώ»), πρβλ. πολυ-άϊξ, τριχ-άϊξ].
Greek Monotonic
κορυθάϊξ: [ᾱ], -ῖκος, ὁ (ἀΐσσω), αυτός που κουνά την περικεφαλαία, που έχει δηλ. λοφίο που κυματίζει, σε Ομήρ. Ιλ.
