ἑκατοστύς

English (LSJ)

ύος, ἡ,

   A = ἑκατοντάς, X.Cyr.6.3.34, Plu.Rom.8.    II a division of a community, a hundred, Aen. Tact.11.10a, IPE12.79.30 (Olbia, i A.D.), Milet.3 No.153 (Byzantium), SIG645.61 (Seleucia Cilic., ii B.C.), CIG3641b (Lampsacus), etc.

German (Pape)

[Seite 753] ύος, ἡ, = ἑκατοντάς, Xen. Cyr. 6, 3, 34 u. Sp., wie Plut. Rom. 8, centuria.

Greek (Liddell-Scott)

ἑκᾰτοστύς: -ύος, ἡ, = ἑκατοντάς, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 34, Πλουτ. Ρωμ. 8. ΙΙ. διαίρεσις χώρας, Ἐπιγραφ. Ὀλβ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2060. 30, (προσθῆκαι) 3641 β.

French (Bailly abrégé)

ύος (ἡ) :
centurie, centaine.
Étymologie: ἑκατόν.

Spanish (DGE)

-ύος, ἡ
centenar, centuria para designar agrupaciones encuadradas en unidades superiores:
a) militares τῶν ἁρμάτων constituyendo un escuadrón, X.Cyr.6.3.34, πολλὴν ... δύναμιν ἦγε συλλελοχισμένην εἰς ἑκατοστύας llevaba un gran cuerpo de ejército dividido en centurias Plu.Rom.8, κατ' ἴλας τε καὶ ἑκατοστύας Arr.An.6.27.6, cf. 7.24.4, Synes.Catast.2 (p.288);
b) tribales, inferiores a las φυλαί dorias que aparecen en época helenística en diversas ciudades: en Mégara ἑ. Κυνοσουρίς IG 4².42.20 (III a.C.), en colonias de Mégara, Heraclea Póntica, Aen.Tact.11.10bis, Bizancio ἐξεῖμεν αὐτοῖς ποτιγράψασθαι ποτὶ τᾶν ἑκατοστύων ᾅ κε θέλωντι Milet 1(3).153.31 (II a.C.), cf. IPE 1².79.30 (Olbia I d.C.), IByzantion 1.61 (II a.C.), en Lámpsaco τοὺς πολίτας πάντας κατὰ φυλὰς καὶ ἑκατοστῦς γεγραμμένους ILampsakos 9.40 (II a.C.), en Samos como subdivisión de la χιλιαστύς: ἐπικληρῶσαι αὐτοὺς ἐπί τε φυλὴν καὶ χιλιαστὺν καὶ ἑκατοστὺν καὶ γένος IG 12(6).25.17, cf. 17.30 (ambas Samos IV a.C.), 95.28 (Samos III a.C.).

Greek Monolingual

ἑκατοστύς, η (Α)
1. η εκατοντάδα
2. υποδιαίρεση κοινότητας ή φυλής.

Greek Monotonic

ἑκᾰτοστύς: -ύος, ἡ, = ἑκατοντάς, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἑκᾰτοστύς: ύος ἡ
1) сотня (ἑκατοστύες τῶν ἁρμάτων Xen.);
2) (у римлян) центурия (δύναμις συλλελοχισμένη εἰς ἑκατοστύας Plut.).