ἡδύπνοος: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(4) |
(2b) |
||
Line 10: | Line 10: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἡδύπνοος:''' ([[πνέω]]), Δωρ. ἁδύπν-, -ον, συνηρ. -πνους, -ουν,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που πνέει γλυκά, ο [[ευάρεστος]], σε Ευρ.· λέγεται για τον μουσικό ήχο, σε Πίνδ.· επίσης για τα όνειρα με καλούς οιωνούς, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> ο [[εύοσμος]], ο [[ευχάριστος]] στην [[οσμή]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ἡδύπνοος:''' ([[πνέω]]), Δωρ. ἁδύπν-, -ον, συνηρ. -πνους, -ουν,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που πνέει γλυκά, ο [[ευάρεστος]], σε Ευρ.· λέγεται για τον μουσικό ήχο, σε Πίνδ.· επίσης για τα όνειρα με καλούς οιωνούς, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> ο [[εύοσμος]], ο [[ευχάριστος]] στην [[οσμή]], σε Ανθ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἡδύπνοος:''' стяж. [[ἡδύπνους]], дор. [[ἁδύπνοος]] 2 (ᾱ)<br /><b class="num">1)</b> нежно обвевающий, тиховейный (αὖραι Eur.);<br /><b class="num">2)</b> благоуханный, полный ароматов ([[μῆλον]], [[χῶρος]] Anth.);<br /><b class="num">3)</b> нежный, тихий ([[φωνή]] Pind.; ὀνείρατα Soph.). | |||
}} | }} |
Revision as of 21:28, 31 December 2018
German (Pape)
[Seite 1154] zusgzn -πνους, angenehm wehend; αὖραι Eur. Med. 839; χῶρος Nici. 7 (IX, 564), angenehm duftend, wie μῆλον Philp. 20 (VI, 102); στέφανοι Mel. 92 (V, 144); αὐλητὴς ἡδύπνουν πνέων, angenehm blasend, Poll. 4, 72; – dor. ἁδύπνοος, ὀνείρατα, von glücklicher Vorbedeutung, Soph. El. 480; Μοῦσα, φωνή, Pind. Ol. 13, 21 I. 2, 25, d. i. angenehm tönend.
Greek (Liddell-Scott)
ἡδύπνοος: Δωρ. ἁδύπν-, ον, συνῃρ. -πνους, ουν, ἡδέως πνέων, εὐάρεστος, αὖραι Εὐρ. Μηδ. 840· ἐπὶ μουσικοῦ ἤχου, Πίνδ. Ο. 13. 31, Ι. 2. 38· ἐπὶ εὐοιωνίστων ὀνείρων, Σοφ. Ἠλ. 480. 2) εὔοσμος, λεπαστὴ Τηλεκλείδ. Πρυτ. 2· χῶρος Ἀνθ. Π. 9. 564· κρόκος Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 547. Ἐν τοῖς δυσὶ τελευταίοις χωρίοις, ἡδύπνοον, ἡδυπνόου, πρέπει νὰ προφέρωνται ὡς τρισύλλ. ἡδύπνουν, -πνου.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
1 au souffle agréable;
2 fig. au souffle propice.
Étymologie: ἡδύς, πνέω.
Greek Monotonic
ἡδύπνοος: (πνέω), Δωρ. ἁδύπν-, -ον, συνηρ. -πνους, -ουν,
1. αυτός που πνέει γλυκά, ο ευάρεστος, σε Ευρ.· λέγεται για τον μουσικό ήχο, σε Πίνδ.· επίσης για τα όνειρα με καλούς οιωνούς, σε Σοφ.
2. ο εύοσμος, ο ευχάριστος στην οσμή, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἡδύπνοος: стяж. ἡδύπνους, дор. ἁδύπνοος 2 (ᾱ)
1) нежно обвевающий, тиховейный (αὖραι Eur.);
2) благоуханный, полный ароматов (μῆλον, χῶρος Anth.);
3) нежный, тихий (φωνή Pind.; ὀνείρατα Soph.).