ετός: Difference between revisions
αὔριον ὔμμε πάσας ἐγὼ λουσῶ Συβαρίτιδος ἔνδοθι λίμνας → tomorrow I'll wash you one and all in Sybaris lake
(14) |
m (Text replacement - "———————— " to "<br />") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἐτός]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> ([[πάντοτε]] με [[άρνηση]]) [[ματαίως]], [[χωρίς]] λόγο («οὐκ ἐτὸς χωλοὺς ποιεῑς», <b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επίρρημα σε -<i>τος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[εντός]]) <span style="color: red;"><</span> <i>Fετός</i>, αναγόμενο πιθ. σε ΙΕ <i>swe</i>-<i>tos</i>. Ο τ. συσχετίζεται μορφολογικά με αρχ. ινδ. <i>svatah</i>, αβεστ. <i>x</i><sup>v</sup><i>at</i><i>ō</i> «αφ' [[εαυτού]], από το ίδιο», ενώ σημασιολογικά συνδέεται με αλβ. <i>hut</i> «[[μάταια]]» και με τον τ. [[αύτως]] «[[μάταια]], απερίσκεπτα». Ως παρεκτεταμένος τ. της λέξης [[ετός]] θεωρείται το επίθ. [[ετώσιος]] <span style="color: red;"><</span> <i>Fετώσιος</i>]. | |mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἐτός]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> ([[πάντοτε]] με [[άρνηση]]) [[ματαίως]], [[χωρίς]] λόγο («οὐκ ἐτὸς χωλοὺς ποιεῑς», <b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επίρρημα σε -<i>τος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[εντός]]) <span style="color: red;"><</span> <i>Fετός</i>, αναγόμενο πιθ. σε ΙΕ <i>swe</i>-<i>tos</i>. Ο τ. συσχετίζεται μορφολογικά με αρχ. ινδ. <i>svatah</i>, αβεστ. <i>x</i><sup>v</sup><i>at</i><i>ō</i> «αφ' [[εαυτού]], από το ίδιο», ενώ σημασιολογικά συνδέεται με αλβ. <i>hut</i> «[[μάταια]]» και με τον τ. [[αύτως]] «[[μάταια]], απερίσκεπτα». Ως παρεκτεταμένος τ. της λέξης [[ετός]] θεωρείται το επίθ. [[ετώσιος]] <span style="color: red;"><</span> <i>Fετώσιος</i>].<br /><b>(II)</b><br />[[ἐτός]], -ή, -όν (Α)<br /><b>1.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> [[ετεός]], [[αληθής]]<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. στον πληθ. ως επίρρ.</b>) <i>ἐτά</i><br />[[πράγματι]], στ' [[αλήθεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. [[ετάζω]]].<br /><b>(III)</b><br />[[ἑτός]], -ή, -όν (Α)<br />(ρηματ. επίθ.) αυτός που μπορεί να σταλεί ή ριφθεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ρηματ. επίθ. του ρ. [[ίημι]] «[[ρίχνω]]», που εμφανίζει το αοριστικό θ. <i>ἑ</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> προστ. αορ. <i>ἕ</i>-<i>ς</i>, <i>ἕ</i>-<i>τω</i>)]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:57, 8 January 2019
Greek Monolingual
(I)
ἐτός (Α)
επίρρ. (πάντοτε με άρνηση) ματαίως, χωρίς λόγο («οὐκ ἐτὸς χωλοὺς ποιεῑς», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρημα σε -τος (πρβλ. εντός) < Fετός, αναγόμενο πιθ. σε ΙΕ swe-tos. Ο τ. συσχετίζεται μορφολογικά με αρχ. ινδ. svatah, αβεστ. xvatō «αφ' εαυτού, από το ίδιο», ενώ σημασιολογικά συνδέεται με αλβ. hut «μάταια» και με τον τ. αύτως «μάταια, απερίσκεπτα». Ως παρεκτεταμένος τ. της λέξης ετός θεωρείται το επίθ. ετώσιος < Fετώσιος].
(II)
ἐτός, -ή, -όν (Α)
1. (κατά τον Ησύχ.) ετεός, αληθής
2. (το ουδ. στον πληθ. ως επίρρ.) ἐτά
πράγματι, στ' αλήθεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ετάζω].
(III)
ἑτός, -ή, -όν (Α)
(ρηματ. επίθ.) αυτός που μπορεί να σταλεί ή ριφθεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ρηματ. επίθ. του ρ. ίημι «ρίχνω», που εμφανίζει το αοριστικό θ. ἑ- (πρβλ. προστ. αορ. ἕ-ς, ἕ-τω)].
