διαφυλακτικός: Difference between revisions

From LSJ

ἐν πίθῳ ἡ κεραμεία γιγνομένη → trying to run before you can walk, the potter's art starting on a big jar

Source
(1b)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=diafylaktikos
|Transliteration C=diafylaktikos
|Beta Code=diafulaktiko/s
|Beta Code=diafulaktiko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">fit for preserving</b>, ἕξις <span class="bibl">Pl.<span class="title">Def.</span>412a</span>, cf. Plu.2.276a; τριχῶν Crito ap.Gal.12.438.</span>
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[fit for preserving]], ἕξις <span class="bibl">Pl.<span class="title">Def.</span>412a</span>, cf. Plu.2.276a; τριχῶν Crito ap.Gal.12.438.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 15:10, 30 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διαφῠλακτικός Medium diacritics: διαφυλακτικός Low diacritics: διαφυλακτικός Capitals: ΔΙΑΦΥΛΑΚΤΙΚΟΣ
Transliteration A: diaphylaktikós Transliteration B: diaphylaktikos Transliteration C: diafylaktikos Beta Code: diafulaktiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A fit for preserving, ἕξις Pl.Def.412a, cf. Plu.2.276a; τριχῶν Crito ap.Gal.12.438.

German (Pape)

[Seite 612] bewahrend, erhaltend; τινός, Plat. Defin. 412 a; Plut.

Greek (Liddell-Scott)

διαφῠλακτικός: -ή, -όν, κατάλληλος πρὸς τὸ διαφυλάττειν, Ὅρ. Πλάτ. 412Α.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
propre à conserver, gén..
Étymologie: διαφυλάσσω.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
que guarda, que preserva c. gen. obj. ἀνδρεία· ... ἕξις δ. λογισμῶν ὀρθῶν ἐν κινδύνοις Pl.Def.412a, διαφυλακτικόν ἐστι τοῦ ἱδρῶτος Arist.Pr.867b17, de un tónico δ. τριχῶν Crit.Hist. en Gal.12.438
que protege de la diosa Hora δ. καὶ φροντιστική Plu.2.276a.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α -ός, -ή, -όν)
ο ικανός ή κατάλληλος για διαφύλαξη.

Russian (Dvoretsky)

διαφῠλακτικός: предохраняющий, оберегающий, ограждающий (ἕξις διαφυλακτικὴ λογισμῶν ὀρθῶν Plat.; θεός Plut.).