πεποιθότως: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(31) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pepoithotos | |Transliteration C=pepoithotos | ||
|Beta Code=pepoiqo/tws | |Beta Code=pepoiqo/tws | ||
|Definition=Adv.= | |Definition=Adv.=[[πεπεισμένως]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Za.</span>14.11</span>, <span class="bibl">D.Chr.12.26</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 11:55, 8 July 2020
English (LSJ)
Adv.=πεπεισμένως, LXX Za.14.11, D.Chr.12.26.
German (Pape)
[Seite 560] adv. part. perf. II. von πείθω, vertrauungsvoll, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πεποιθότως: Ἐπίρρ. = πεπεισμένως, Ἀκύλλ. ἐν Παλ. Διαθ., Δίων Χρυσ. 1. 383.
Greek Monolingual
Α
επίρρ.
1. με βεβαιότητα, με πεποίθηση
2. πειστικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεποιθώς, -ότος, μτχ. ενεργ. παρακμ. του πείθω.