βεβαιωτικός: Difference between revisions
Γνώμης γὰρ ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται → Proba sunt illius facta, cui mens est proba → Aus edler Einstellung erwächst die edle Tat
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " " to "") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=vevaiotikos | |Transliteration C=vevaiotikos | ||
|Beta Code=bebaiwtiko/s | |Beta Code=bebaiwtiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[confirmatory]], <span class="bibl">Epict.<span class="title">Ench.</span>52</span>, <span class="bibl">S.E.<span class="title">P.</span>1.169</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> <b class="b3">-κόν, τό</b>, [[tax paid to the Government as warrantor of sales]], <span class="bibl"><span class="title">BGU</span>156.9</span> (iii A. D.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 20:20, 29 December 2020
English (LSJ)
ή, όν, A confirmatory, Epict.Ench.52, S.E.P.1.169, etc. II -κόν, τό, tax paid to the Government as warrantor of sales, BGU156.9 (iii A. D.).
German (Pape)
[Seite 440] bestätigend, bekräftigend, Epict. ench. 52; ἐπιῤῥήματα, Gramm., z. B. δήπου.
Greek (Liddell-Scott)
βεβαιωτικός: -ή, -όν, ὁ ἐπιβεβαιῶν, Ἐπικτ. Ἐγχειρ. 52. ‒ Ἐπίρρ. -κῶς, Εὐσ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à consolider, à garantir.
Étymologie: βεβαιόω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1que confirma τόπος Epict.Ench.52, τὸ ὀφεῖλον S.E.P.1.169.
2 gram. que da un sentido afirmativo ἐπίρρημα Eust.92.28, cf. 62.37, 1407.11, Sch.Er.Il.1.232, 255, Sch.D.T.105.2.
II subst. τό β. jur. tasa de caución o garantía que pagaba al Estado el comprador de tierra estatal BGU 156.9 (III d.C.).
III adv. -ῶς de forma aseverativa ἀποφαινόμενοι Iren.Lugd.Haer.5.30.3 (fr.26).
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM βεβαιωτικός, -ή, -όν) βεβαιωτής
ικανός, κατάλληλος για επιβεβαίωση, επιβεβαιωτικός
νεοελλ.
γραμμ. «βεβαιωτικά μόρια» — άκλιτες λέξεις που σημαίνουν κατάφαση με βεβαιότητα της έννοιας μιας λέξης ή πρότασης.
