εὐπαράδεκτος: Difference between revisions
Ἤθους δικαίου φαῦλος οὐ ψαύει λόγος → Vox prava non pertingit ad mores bonos → Verkommne Rede rührt nicht an gerechte Art
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efparadektos | |Transliteration C=efparadektos | ||
|Beta Code=eu)para/dektos | |Beta Code=eu)para/dektos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[easily received]], [[acceptable]], ἐπίνοιαι <span class="bibl">Plb.10.2.11</span> (Comp.), cf. Phld.<span class="title">D.</span>1.24 (Comp.): in Gramm., [[admissible]], <span class="bibl">A.D. <span class="title">Pron.</span>89.7</span>, al.; opp. [[ἀπόβλητος]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Synt.</span>164.25</span>; [[easy to admit]], <b class="b3">σαφὲς καὶ εὐ</b>. <span class="bibl">Plot.6.4.1</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[receiving readily]], [λάκκοι] εὐ. ὕδατος <span class="bibl">Ph.1.572</span>: metaph., [<b class="b3">εὐφυΐα] εὐ. σπερμάτων ἀρετῆς</b> ib.<span class="bibl">136</span>; <b class="b3">εὐ. πρὸς τὰ θεωρήματα</b> ib.<span class="bibl">572</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 02:05, 30 December 2020
English (LSJ)
ον, A easily received, acceptable, ἐπίνοιαι Plb.10.2.11 (Comp.), cf. Phld.D.1.24 (Comp.): in Gramm., admissible, A.D. Pron.89.7, al.; opp. ἀπόβλητος, Id.Synt.164.25; easy to admit, σαφὲς καὶ εὐ. Plot.6.4.1. II receiving readily, [λάκκοι] εὐ. ὕδατος Ph.1.572: metaph., [εὐφυΐα] εὐ. σπερμάτων ἀρετῆς ib.136; εὐ. πρὸς τὰ θεωρήματα ib.572.
German (Pape)
[Seite 1086] leicht anzunehmen, glaubhaft, Strab. 1, 2, 10; im compar., Pol. 10, 2, 11; – bei Philo auch act., leicht annehmend, τινός.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαράδεκτος: -ον, εὐκόλως γινόμενος δεκτός, εὐπρόσδεκτος, Πολύβ. 10. 2, 11, Ἀπολλ. π. Ἀντων. 114Α. ΙΙ. ἑτοίμως δεχόμενος, τινος Φίλων 1. 136· οὕτως, εὐπαράδοχος Κύριλλ. Ἀλ. ΙΙΙ. 961Α.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α εὐπαράδεκτος, -ον)
ευπρόσδεκτος
αρχ.
1. αυτός που εύκολα δέχεται κάτι
2. μτφ. επιδεκτικός.
επίρρ...
ευπαραδέκτως (Α εὐπαραδέκτως)
ευχάριστα, ευπρόσδεκτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + παρα-δεκτός (< παραδέχομαι)].
Russian (Dvoretsky)
εὐπαράδεκτος: легко допустимый, приемлемый (ἐπίνοιαι Polyb.).