πλινθιακός: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "of or [[for " to "of or for [[") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=plinthiakos | |Transliteration C=plinthiakos | ||
|Beta Code=plinqiako/s | |Beta Code=plinqiako/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> of or for [[bricks]]: <b class="b3">ὁ π</b>., = [[πλινθευτής]], <span class="bibl">D.L.4.36</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:52, 5 April 2021
English (LSJ)
ή, όν, A of or for bricks: ὁ π., = πλινθευτής, D.L.4.36.
German (Pape)
[Seite 636] zum Ziegel gehörig; ὁ πλ., = πλινθευτής, Diog. L. 4, 36.
Greek (Liddell-Scott)
πλινθιακός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς πλίνθους, ὁ πλ. = πλινθευτής, Διογ. Λ. 4. 36.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε πλίνθους
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ πλινθιακός
πλινθευτής, πλινθουργός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το επίθ. παράγεται μάλλον από τον τ. πλινθίον, υποκορ. του πλίνθος (πρβλ. θηρ-ιακός: θηρ-ίον)].
Russian (Dvoretsky)
πλινθιακός: ὁ кирпичный мастер, кирпичник Diog. L.
