γηοῦχος: Difference between revisions

From LSJ

Τερπνὸν κακὸν πέφυκεν ἀνθρώποις γυνή → Malum viris est mulier, at dulce est malum → Ein angenehmes Übel ist dem Mann die Frau

Menander, Monostichoi, 493
m (Text replacement - "(ἔχω)" to "(ἔχω)")
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=γηοῡχος, -ον (Μ)<br />αυτός που έχει γη, ο [[ιδιοκτήτης]] γης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>γη</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>ούχος</i> <span style="color: red;"><</span> <i>έχω</i>].
|mltxt=γηοῦχος, -ον (Μ)<br />αυτός που έχει γη, ο [[ιδιοκτήτης]] γης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>γη</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>ούχος</i> <span style="color: red;"><</span> <i>έχω</i>].
}}
}}

Revision as of 19:55, 13 June 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γηοῦχος Medium diacritics: γηοῦχος Low diacritics: γηούχος Capitals: ΓΗΟΥΧΟΣ
Transliteration A: gēoûchos Transliteration B: gēouchos Transliteration C: gioychos Beta Code: ghou=xos

English (LSJ)

ον, (ἔχω) A land-holding, Eust.1392.23; cf. γαιήοχος.

Greek (Liddell-Scott)

γηοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων, κατέχων γῆν, Εὐστ. 1392. 23, πρβλ. γαιήοχος.

Greek Monolingual

γηοῦχος, -ον (Μ)
αυτός που έχει γη, ο ιδιοκτήτης γης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη + -ούχος < έχω].