ἱκετευτικός: Difference between revisions
From LSJ
Ἐπ' ἀνδρὶ δυστυχοῦντι μὴ πλάσῃς κακόν → Miseri miseriae ne quid affingas mali → Vermehre nicht dem Unglücksraben noch sein Leid
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=iketeftikos | |Transliteration C=iketeftikos | ||
|Beta Code=i(keteutiko/s | |Beta Code=i(keteutiko/s | ||
|Definition=ή, όν, | |Definition=ή, όν, [[supplicatory]], Sch.<span class="bibl">S.<span class="title">OT</span> 143</span>; = [[precarius]], Gloss. Adv. -κῶς Hsch. [[sub verbo|s.v.]] [[ἀντήδης]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:55, 24 August 2022
English (LSJ)
ή, όν, supplicatory, Sch.S.OT 143; = precarius, Gloss. Adv. -κῶς Hsch. s.v. ἀντήδης.
German (Pape)
[Seite 1247] den Schutzflehenden betreffend, flehend; Schol. Soph. O. R. 143; Eust.
Greek (Liddell-Scott)
ἱκετευτικός: -ή, -όν, παρακλητικός, Σχόλ. εἰς Σοφ. ― Ἐπίρρ. -ῶς, Ἡσύχ. ἐν λ. ἀντήδην.
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑΜ ἱκετευτικός, -ή, -όν) ικετεύω
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ικεσία, παρακλητικός.
επίρρ...
ικετευτικώς και -ά (Α ἱκετευτικῶς)
με ικετευτικό τρόπο.
