κακοθάνατος: Difference between revisions

From LSJ

Λαβὼν ἀπόδος, ἄνθρωπε, καὶ λήψῃ πάλιν → Capias ut iterum, redde, quod iam ceperis → Du nimmst; gib, Mensch, zurück, damit du wieder nimmst

Menander, Monostichoi, 317
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1300.png Seite 1300]] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als [[κακοθάνατος]] erklärt wurde.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1300.png Seite 1300]] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als [[κακοθάνατος]] erklärt wurde.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui meurt misérablement.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[θάνατος]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''κᾰκοθάνᾰτος''': -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C.
|lstext='''κᾰκοθάνᾰτος''': -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui meurt misérablement.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[θάνατος]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 21:15, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κᾰκοθάνᾰτος Medium diacritics: κακοθάνατος Low diacritics: κακοθάνατος Capitals: ΚΑΚΟΘΑΝΑΤΟΣ
Transliteration A: kakothánatos Transliteration B: kakothanatos Transliteration C: kakothanatos Beta Code: kakoqa/natos

English (LSJ)

[θᾰ], ον, dying miserably, Plu.2.22c (as expl. of ῥιγεδανός), cf. Vett.Val. 128.19, Sch.E.Hipp.1143.

German (Pape)

[Seite 1300] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als κακοθάνατος erklärt wurde.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui meurt misérablement.
Étymologie: κακός, θάνατος.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰκοθάνᾰτος: -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α κακοθάνατος, -ον)
αυτός που πεθαίνει με βασανιστικό, με κακό θάνατο
νεοελλ.
(ως κατάρα) που είθε να έχει κακό θάνατο («είδες τον κακοθάνατο τί έκανε στον πατέρα του;»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -θάνατος (< θάνατος), πρβλ. ετοιμοθάνατος, ισοθάνατος.

Russian (Dvoretsky)

κακοθάνᾰτος: причиняющий трагическую смерть (Ἑλένη Plut.).