πορευτέος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - " ’" to "’") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=poreute/os | |Beta Code=poreute/os | ||
|Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be traversed]], ὁδός <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>993</span>; ὄρη <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>2.5.18</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> neut. [[πορευτέον]], [[one must go]], <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>690</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>730</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>452c</span>.</span> | |Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be traversed]], ὁδός <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>993</span>; ὄρη <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>2.5.18</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> neut. [[πορευτέον]], [[one must go]], <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>690</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>730</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>452c</span>.</span> | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[πορεύω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πορευτέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C. | |lstext='''πορευτέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 08:25, 2 October 2022
English (LSJ)
α, ον, A to be traversed, ὁδός S.Ph.993; ὄρη X.An.2.5.18. II neut. πορευτέον, one must go, S.Aj.690, E.Heracl.730, Pl.R.452c.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de πορεύω.
Greek (Liddell-Scott)
πορευτέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C.
Greek Monotonic
πορευτέος: -α, -ον, ρημ. επίθ.,
I. αυτός που μπορεί να διαπεραστεί, σε Σοφ., Ξεν.
II. πορευτέον, αυτό που πρέπει κάποιος να διαβεί, σε Σοφ., Ευρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ δ’ ὁδὸς πορευτέα de reis moet ondernomen worden Soph. Ph. 993; n. πορευτέον er moet gegaan worden.
Middle Liddell
πορευτέος, η, ον, verb. adj.]
I. to be traversed, Soph., Xen.
II. πορευτέον, one must go, Soph., Eur.