παλιντυχής: Difference between revisions
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ής, ές :<br />dont la fortune a subi des vicissitudes, infortuné.<br />'''Étymologie:''' [[πάλιν]], [[τύχη]]. | |btext=ής, ές :<br />dont la fortune a subi des vicissitudes, infortuné.<br />'''Étymologie:''' [[πάλιν]], [[τύχη]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=παλιντυχής -ές [πάλιν, τύχη] met een ommekeer van het lot, ongelukkig. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πᾰλιντῠχής:''' [[полный превратностей]], [[несчастный]] (τριβὰ βίου Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''πᾰλιντῠχής:''' -ές ([[τύχη]]), αυτός που έχει αντίθετη [[τύχη]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''πᾰλιντῠχής:''' -ές ([[τύχη]]), αυτός που έχει αντίθετη [[τύχη]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πᾰλιντῠχής''': -ές, ἔχων ἐναντίαν τὴν τύχην, [[δυστυχής]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 464. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πᾰλιν-τῠχής, ές [[τύχη]]<br />with a [[reverse]] of [[fortune]], Aesch. | |mdlsjtxt=πᾰλιν-τῠχής, ές [[τύχη]]<br />with a [[reverse]] of [[fortune]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:18, 2 October 2022
English (LSJ)
ές, with a reverse of fortune, τριβὰ βίου A.Ag.464 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
dont la fortune a subi des vicissitudes, infortuné.
Étymologie: πάλιν, τύχη.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παλιντυχής -ές [πάλιν, τύχη] met een ommekeer van het lot, ongelukkig.
Russian (Dvoretsky)
πᾰλιντῠχής: полный превратностей, несчастный (τριβὰ βίου Aesch.).
Greek Monolingual
παλιντυχής, -ές (Α)
αυτός που έχει κακή τύχη, δυστυχής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + -τυχής (< τύχη), πρβλ. ευ-τυχής].
Greek Monotonic
πᾰλιντῠχής: -ές (τύχη), αυτός που έχει αντίθετη τύχη, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰλιντῠχής: -ές, ἔχων ἐναντίαν τὴν τύχην, δυστυχής, Αἰσχύλ. Ἀγ. 464.
