προσφωνήεις: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0787.png Seite 787]] εσσα, εν, anredend, anzureden fähig, εἰ [[ποτιφωνήεις]] γένοιο, Od. 9, 456. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0787.png Seite 787]] εσσα, εν, anredend, anzureden fähig, εἰ [[ποτιφωνήεις]] γένοιο, Od. 9, 456. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσφωνήεις:''' дор. [[ποτιφωνήεις]], ήεσσα, ῆεν способный говорить, владеющий даром речи Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''προσφωνήεις:''' -εσσα, -εν, αυτός που προσφωνεί, [[ικανός]] να προσφωνήσει, σε Ομήρ. Οδ., στον Δωρ. τύπο ποτι-[[φωνήεις]]. | |lsmtext='''προσφωνήεις:''' -εσσα, -εν, αυτός που προσφωνεί, [[ικανός]] να προσφωνήσει, σε Ομήρ. Οδ., στον Δωρ. τύπο ποτι-[[φωνήεις]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=προσ-[[φωνήεις]], εσσα, εν [from [[προσφωνέω]]<br />addressing, [[capable]] of addressing, Od. | |mdlsjtxt=προσ-[[φωνήεις]], εσσα, εν [from [[προσφωνέω]]<br />addressing, [[capable]] of addressing, Od. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:35, 3 October 2022
English (LSJ)
Ep. ποτιφωνήεις, εσσα, εν, addressing, capable of addressing, Od.9.456.
German (Pape)
[Seite 787] εσσα, εν, anredend, anzureden fähig, εἰ ποτιφωνήεις γένοιο, Od. 9, 456.
Russian (Dvoretsky)
προσφωνήεις: дор. ποτιφωνήεις, ήεσσα, ῆεν способный говорить, владеющий даром речи Hom.
Greek (Liddell-Scott)
προσφωνήεις: εσσα, εν, προσφωνῶν, δυνάμενος νὰ προσφωνήσῃ, Ὀδ. Ι. 456, ἐν τῷ Δωρ. τύπῳ ποτιφωνήεις.
Greek Monolingual
-εσσα, -εν, Α
ο ικανός να προσφωνήσει κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + φωνήεις (< φωνή)].
Greek Monotonic
προσφωνήεις: -εσσα, -εν, αυτός που προσφωνεί, ικανός να προσφωνήσει, σε Ομήρ. Οδ., στον Δωρ. τύπο ποτι-φωνήεις.
Middle Liddell
προσ-φωνήεις, εσσα, εν [from προσφωνέω
addressing, capable of addressing, Od.
