ἐκδέκτωρ: Difference between revisions
ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβήν (Photius, Fragments on the Epistle to the Romans 483.26) → so that he doesn't give them even here a handle (= an opportunity for refutation)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0756.png Seite 756]] ορος, ὁ, Abnehmer, πόνων, wer einem Andern eine Arbeit abnimmt, Aesch. frg. 180, wo ἀντίδουλα καὶ πόνων ἐκδέκτορα verbunden ist. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0756.png Seite 756]] ορος, ὁ, Abnehmer, πόνων, wer einem Andern eine Arbeit abnimmt, Aesch. frg. 180, wo ἀντίδουλα καὶ πόνων ἐκδέκτορα verbunden ist. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐκδέκτωρ:''' ορος ὁ принимающий на себя, т. е. заместитель ([[ἀντίδουλος]] καὶ πόνων ἐ. Aesch. ap. Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐκδέκτωρ]] ο (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που δέχεται [[κάτι]] από άλλον, διαδέχεται άλλον σ' ένα [[έργο]]<br /><b>2.</b> [[διάδοχος]]. | |mltxt=[[ἐκδέκτωρ]] ο (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που δέχεται [[κάτι]] από άλλον, διαδέχεται άλλον σ' ένα [[έργο]]<br /><b>2.</b> [[διάδοχος]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 19:05, 3 October 2022
English (LSJ)
ορος, ὁ, A one who takes from another, πόνων one who relieves another's toil, A.Fr.194. 2 successor, τῆς βασιλείας Nic.Dam. p.45 D.
Spanish (DGE)
-ορος, ὁ sucesor τῆς βασιλείας Nic.Dam.60.
German (Pape)
[Seite 756] ορος, ὁ, Abnehmer, πόνων, wer einem Andern eine Arbeit abnimmt, Aesch. frg. 180, wo ἀντίδουλα καὶ πόνων ἐκδέκτορα verbunden ist.
Russian (Dvoretsky)
ἐκδέκτωρ: ορος ὁ принимающий на себя, т. е. заместитель (ἀντίδουλος καὶ πόνων ἐ. Aesch. ap. Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐκδέκτωρ: -ορος, ὁ, ὁ δεχόμενος παρ’ ἄλλου, ἐκδ. πόνων (ὡς τὸ διάδοχος), ὁ διαδεχόμενος ἕτερον εἴς τι ἔργον, Αἰσχύλ. (Ἀποσπ. 194) παρὰ Πλουτ. 98C, Πορφ. π. Ἀποχῆς Ἐμψύχ. 3. 18· ἀλλ’ ὁ Πλούτ. 2. 964F ἔχει ἀνδέκτωρ.
Greek Monolingual
ἐκδέκτωρ ο (Α)
1. αυτός που δέχεται κάτι από άλλον, διαδέχεται άλλον σ' ένα έργο
2. διάδοχος.