ἡμίπυρος: Difference between revisions
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />à demi enflammé, à demi ardent.<br />'''Étymologie:''' ἡμι-, [[πῦρ]]. | |btext=ος, ον :<br />à demi enflammé, à demi ardent.<br />'''Étymologie:''' ἡμι-, [[πῦρ]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἡμίπῠρος:''' (ῐ) наполовину воспламененный Arst., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἡμίπυρος]], -ον (Α)<br />ο [[κατά]] το ήμισυ, ο εν μέρει, ο ατελώς [[πύρινος]] («[[ἡμίπυρος]] [[σελήνη]]», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ημι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>πυρος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>πυρ</i>), [[πρβλ]]. [[διάπυρος]], [[ολόπυρος]]]. | |mltxt=[[ἡμίπυρος]], -ον (Α)<br />ο [[κατά]] το ήμισυ, ο εν μέρει, ο ατελώς [[πύρινος]] («[[ἡμίπυρος]] [[σελήνη]]», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ημι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>πυρος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>πυρ</i>), [[πρβλ]]. [[διάπυρος]], [[ολόπυρος]]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:25, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (πῦρ) half of fire, Arist.Mu.395a23, Cleom.2.4, Plu.2.928e.
German (Pape)
[Seite 1169] halb brennend, Arist. mund. 4; Plut.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à demi enflammé, à demi ardent.
Étymologie: ἡμι-, πῦρ.
Russian (Dvoretsky)
ἡμίπῠρος: (ῐ) наполовину воспламененный Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἡμίπῠρος: -ον, (πῦρ) κατὰ τὸ ἥμισυ πύρινος, σελήνη Ἀριστ. π. Κόσμ. 4. 19, Πλούτ. 2. 928D.
Greek Monolingual
ἡμίπυρος, -ον (Α)
ο κατά το ήμισυ, ο εν μέρει, ο ατελώς πύρινος («ἡμίπυρος σελήνη», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + -πυρος (< πυρ), πρβλ. διάπυρος, ολόπυρος].
