ἐγκαυστικός: Difference between revisions
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
m (Text replacement - " sc. " to " ''sc.'' ") |
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=egkafstikos | |Transliteration C=egkafstikos | ||
|Beta Code=e)gkaustiko/s | |Beta Code=e)gkaustiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> of or for [[burning in]]: <b class="b3">ἡ ἐ</b>. (sc. [[τέχνη]]) [[the art of encaustic painting]], <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>35.122</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[inflammatory]], πυρετός Herod.Med. ap. <span class="bibl">Aët.5.129</span>.</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> of or for [[burning in]]: <b class="b3">ἡ ἐ</b>. (''[[sc.]]'' [[τέχνη]]) [[the art of encaustic painting]], <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>35.122</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[inflammatory]], πυρετός Herod.Med. ap. <span class="bibl">Aët.5.129</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Revision as of 11:38, 30 November 2022
English (LSJ)
ή, όν, A of or for burning in: ἡ ἐ. (sc. τέχνη) the art of encaustic painting, Plin.HN35.122. 2 inflammatory, πυρετός Herod.Med. ap. Aët.5.129.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 pintado al encausto ἐγκαυστικὰ χρήματα prob. ref. a obras de arte u objetos, Io.Mal.Chron.12.294
•subst. ἡ ἐ. técnica de pintura al encausto Plin.HN 35.122.
2 medic. ardiente de la fiebre alta πυρετοί Herod.Med. en Aët.5.133.
German (Pape)
[Seite 707] ή, όν, zum Einbrennen gehörig; ἡ ἐγκαυστική, sc. τέχνη, die Kunst, eingebrannte Gemälde zu verfertigen, Sp., Plin.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκαυστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὴν ἔγκαυσιν· ἡ ἐγκαυστικὴ (ἐνν. τέχνη) ἡ τέχνη τοῦ ζωγραφεῖν δι’ ἐγκαύσεως (πρβλ. ἐγκαίω), Πλίν. Η. Ν. 35. 39.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἐγκαυστικός, -ή, -όν)
1. αυτός που ανήκει στην έγκαυση
2. το θηλ. ως ουσ. η εγκαυστική
ζωγραφική τέχνη που γίνεται με χρώματα λειωμένα με κερί
αρχ.
αυτός που προκαλεί φλόγωση.