ψυχοδαΐκτης: Difference between revisions
From LSJ
Μὴ πρὸς τὸ κέρδος πανταχοῦ πειρῶ βλέπειν → Noli perpetuo vertere oculos ad lucrum → Gewinnsucht habe nirgendwo allein im Blick
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l'âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui déchire l'âme]].<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:10, 9 January 2023
German (Pape)
[Seite 1404] ὁ, die Seele zerstörend, tödtend, Bacchus, Hymn. (IX, 524).
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui déchire l'âme.
Étymologie: ψυχή, δαΐζω.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχοδαΐκτης: δαΐζω душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий (Διόνυσος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχοδαΐκτης: -ου, ὁ, ὁ καταστρέφων ἢ φονεύων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 9. 524.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ως προσωνυμία του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + δαϊκτής (< δαΐζω «κατακόπτω, φονεύω»)].
