μάλκιος: Difference between revisions

From LSJ

ἔνδον σκάπτε, ἔνδονπηγή τοῦ ἀγαθοῦ καί ἀεί ἀναβλύειν δυναμένη, ἐάν ἀεί σκάπτῃς → Dig within. Within is the wellspring of Good; and it is always ready to bubble up, if you just dig. | Look within. Within is the fountain of the good, and it will ever bubble up, if thou wilt ever dig.

Source
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=malkios
|Transliteration C=malkios
|Beta Code=ma/lkios
|Beta Code=ma/lkios
|Definition=ον, (μάλκη) [[freezing]], [[benumbing]], [[τιὼν]] (''[[sc.]]'' Mithridates) φάρμακον ἀσθενές τε καὶ μάλκιον Anon. ap. Suid.: Sup., τόδε μοι μαλκίστατον ἦμαρ Call.Fr.anon.<span class="bibl">45</span>:—Hsch. has <b class="b3">μαλκιώτατον· μαλακώτατον</b>, and <b class="b3">μαλκόν· μαλακόν</b>; the latter is cj. in Poet. ap. Sch.<span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>382</span>.
|Definition=μάλκιον, ([[μάλκη]]) [[freezing]], [[benumbing]], [[τιὼν]] (''[[sc.]]'' Mithridates) φάρμακον ἀσθενές τε καὶ μάλκιον Anon. ap. Suid.: Sup., τόδε μοι μαλκίστατον ἦμαρ Call.Fr.anon.45:—[[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] has μαλκιώτατον· μαλακώτατον, and μαλκόν· μαλακόν; the latter is cj. in Poet. ap. Sch.Nic.''Th.''382.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:38, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μάλκιος Medium diacritics: μάλκιος Low diacritics: μάλκιος Capitals: ΜΑΛΚΙΟΣ
Transliteration A: málkios Transliteration B: malkios Transliteration C: malkios Beta Code: ma/lkios

English (LSJ)

μάλκιον, (μάλκη) freezing, benumbing, τιὼν (sc. Mithridates) φάρμακον ἀσθενές τε καὶ μάλκιον Anon. ap. Suid.: Sup., τόδε μοι μαλκίστατον ἦμαρ Call.Fr.anon.45:—Hsch. has μαλκιώτατον· μαλακώτατον, and μαλκόν· μαλακόν; the latter is cj. in Poet. ap. Sch.Nic.Th.382.

German (Pape)

[Seite 90] frostig, kalt, ψυχρός, Suid., erstarren machend; auch μαλκός, von den Gramm. auf μαλακός zurückgeführt, die auch den superl. μαλκίστατος erwähnen.

Greek (Liddell-Scott)

μάλκιος: -ον, (μάλκη) ὁ προξενῶν μάλκην, νάρκωσιν, ναρκωτικός, ἢ σφόδρα ψυχρός, πιὼν (δηλ. ὁ Μιθριδάτης) φάρμακον ἀσθενές τε καὶ μάλκιον Ἀνών. παρὰ Σουΐδ.· - ὑπερθετ., τόδε μοι μαλκίστατον ἦμαρ, «ψυχρότατον», Ποιητὴς παρὰ τῷ αὐτῷ. - Ὁ Ἡσύχ. ὡσαύτως μνημονεύει μαλκιώτατον καὶ μαλκόν.

Greek Monolingual

μάλκιος, -ον (Α) μάλκη
1. αυτός που επιφέρει μούδιασμα, νάρκη, λόγω της ψυχρότητάς του
2. πολύ ψυχρός
3. (κατά τον Ησύχ.) α) «μάλκιον
ψυχρόν
μαλκίστατον-ψυχρότατον»
β) «μαλκιώτατον-μαλακώτατον».