γωνιαῖος: Difference between revisions
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
m (Text replacement - "αὐτοῦ" to "αὐτοῦ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=goniaios | |Transliteration C=goniaios | ||
|Beta Code=gwniai=os | |Beta Code=gwniai=os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> [[on]] or [[at the angle]], λίθος [[LXX]] ''Jb.''38.6, cf. ''IG''12.372.19; στυλίς D.H.3.22; μέρος τείχους J.''BJ''5.3.5; also [[γωνιήϊος]] ''BCH''26.64 (Delph.).<br><span class="bld">II</span> [[angular]], <b class="b3">γ. ῥῆμα</b>, i.e. hard to pronounce, Pl.Com.67. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Latest revision as of 10:39, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A on or at the angle, λίθος LXX Jb.38.6, cf. IG12.372.19; στυλίς D.H.3.22; μέρος τείχους J.BJ5.3.5; also γωνιήϊος BCH26.64 (Delph.).
II angular, γ. ῥῆμα, i.e. hard to pronounce, Pl.Com.67.
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Alolema(s): γωνιήϊος CID 2.59.1.42, 62.2B.67 (ambas IV a.C.); γωνιεῖος PRyl.567.3 (III a.C.), PCair.Zen.745.54 (III a.C.); tes. γουνιαῖος Ann.Br.Sch.Ath.88.1993.189 (Tesalia II a.C.)
1 angular, esquinero τρίγλυφος CID ll.cc., λίθος LXX Ib.38.6, PCair.Zen.l.c., πύργος Ann.Br.Sch.Ath.88.1993.189B.15, 190B.54 (Tesalia II a.C.), στυλίς D.H.3.22, τὸ γωνιαῖον αὐτοῦ (τοῦ τείχους) μέρος I.BI 5.133
•subst. ἡ γ. piedra angular, IG 13.474.19 (V a.C.), PRyl.l.c., PLond.2054.11 (III a.C.)
•τὸ γ. esquina ἂτ τοῖ γουνιαίοι τοῖ επιστρέφοντος ποτ' πέτροτον πύργον desde la esquina que tuerce hacia la cuarta torre, Ann.Br.Sch.Ath.88.1993.189B.2, cf. 191B.71 (Tesalia II a.C.).
2 fig. esquinado, difícil de pronunciar ῥῆμα Pl.Com.67.
3 subst. ἡ γ. cierta piedra preciosa Plin.HN 37.164.
German (Pape)
[Seite 512] eckig, στυλίς Dion. Hal. 3, 21; ῥῆμα Plut. com. Lac. fr. 2.
Greek (Liddell-Scott)
γωνιαῖος: -α, -ον, ὁ ἐπὶ τπης γωνίας ἢ κατὰ τὴν γωνίαν, στυλὶς Διον. Ἁλ. 3. 22, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 160a. 19. ΙΙ.= γωνιώδης, γ. ῥῆμα, δηλ. δυσπρόφερτον, Πλάτ. Κωμ. Λακων. 2.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM γωνιαῖος, -α, -ον) γωνία
1. αυτός που έχει γωνίες
2. αυτός που βρίσκεται σε γωνία
αρχ.
φρ. «γωνιαῖον ῥῆμα» — λέξη που προφέρεται δύσκολα.