κηλήτης: Difference between revisions

From LSJ

Τιμώμενοι γὰρ πάντες ἥδονται βροτοί → Omnes enim homines honorari expetunt → Denn alle Menschen sehen sich recht gern geehrt

Menander, Monostichoi, 513
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)( [ὁἡ]) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=kilitis
|Transliteration C=kilitis
|Beta Code=khlh/ths
|Beta Code=khlh/ths
|Definition=ου, ὁ, (κήλη) [[one who is ruptured]], <span class="bibl">Str.17.3.4</span>, Gal. 10.988, <span class="bibl">D.C.73.2</span>, <span class="title">AP</span>11.342, Luc.<span class="title">Epigr.</span>39:—Att. καλήτης <span class="bibl">Phryn. <span class="title">PS</span>p.81</span> B.
|Definition=κηλήτου, ὁ, ([[κήλη]]) [[one who is ruptured]], Str.17.3.4, Gal. 10.988, D.C.73.2, ''AP''11.342, Luc.''Epigr.''39:—Att. [[καλήτης]] Phryn. ''PS''p.81 B.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 11:07, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κηλήτης Medium diacritics: κηλήτης Low diacritics: κηλήτης Capitals: ΚΗΛΗΤΗΣ
Transliteration A: kēlḗtēs Transliteration B: kēlētēs Transliteration C: kilitis Beta Code: khlh/ths

English (LSJ)

κηλήτου, ὁ, (κήλη) one who is ruptured, Str.17.3.4, Gal. 10.988, D.C.73.2, AP11.342, Luc.Epigr.39:—Att. καλήτης Phryn. PSp.81 B.

German (Pape)

[Seite 1431] ὁ, att. καλήτης, B. A. 47, der einen Bruch od. Kropf hat; Ep. ad. 92 (XI, 342); D. Cass. 73, 2; Strab. XVII, 827.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
malade d'une hernie.
Étymologie: κήλη.

Russian (Dvoretsky)

κηλήτης: ου ὁ страдающий грыжей Anth.

Greek (Liddell-Scott)

κηλήτης: -ου, ὁ, (κήλη) ὁ πάσχων ἐκ κήλης, «σπασμένος», Στοβ. 827, Ἀνθ. Π. 11. 342, 404· Ἀττ. καλήτης, Α. Β. 47.

Greek Monolingual

κηλήτης, αττ. τ. καλήτης, ὁ (Α) κήλη
αυτός που πάσχει από κήλη («καὶ ἐκάλουν ἀλλήλους οὐκ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀτυχημάτων, ὁ χωλός, ὁ κηλήτης, ὁ ἀριστερόχειρ, ὁ παραβλώψ», Συνέσ.).

Greek Monotonic

κηλήτης: -ου, ὁ (κήλη), αυτός που είναι «σπασμένος», κομμένος, σε Ανθ.

Middle Liddell

κηλήτης, ου, κήλη
one who is ruptured, Anth.