Ἰνδολέτης

English (LSJ)

Ἰνδολέτου, ὁ, Indian-killer, of Dionysus, AP9.524.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
vainqueur de l'Inde.
Étymologie: Ἰνδός, ὄλλυμι.

Greek Monolingual

Ἰνδολέτης, ὁ (Α)
(ως επίθ. του Διονύσου) αυτός που εξολόθρευσε τους Ινδούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Ἰνδός + -ὀλέτης (< ὀλέτης < ὄλλυμι «καταστρέφω, χάνω»), πρβλ. ανδρολέτης, θηρολέτης].

Greek Monotonic

Ἰνδολέτης: -ου, ὁ (ὀλέσαι), αυτός που σκοτώνει, που καταστρέφει τους Ινδούς, επίθ. του Βάκχου, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

Ἰνδολέτης: ου ὁ разрушитель, т. е. покоритель Индии (эпитет Диониса-Вакха) Anth.

Middle Liddell

Ἰνδολέτης, ου, ὀλέσαι, Indian-killer, Anth.