πολύστοιχος: Difference between revisions

From LSJ

Ἑκὼν σεαυτὸν τῇ Κλωθοῖ συνεπιδίδου παρέχων συννῆσαι οἷστισί ποτε πράγμασι βούλεται. Πᾶν ἐφήμερον, καὶ τὸ μνημονεῦον καὶ τὸ μνημονευόμενον → Be willing to give yourself up to Clotho, letting her spin to whatever ends she pleases. All is ephemeralboth memory and the object of memory (Marcus Aurelius 4.34f.)

Source
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "Arist.''HA''" to "Arist.''HA''")
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=polystoichos
|Transliteration C=polystoichos
|Beta Code=polu/stoixos
|Beta Code=polu/stoixos
|Definition=πολύστοιχον, [[in many rows]], ὀδόντες Arist.''HA''505a29; κριθαί [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 8.4.2 (Comp.); <b class="b3">π. γνάθοι</b> jaws [[set with many rows of teeth]], Lyc.414.
|Definition=πολύστοιχον, [[in many rows]], ὀδόντες [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''505a29; κριθαί [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 8.4.2 (Comp.); <b class="b3">π. γνάθοι</b> jaws [[set with many rows of teeth]], Lyc.414.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 22:05, 24 November 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολύστοιχος Medium diacritics: πολύστοιχος Low diacritics: πολύστοιχος Capitals: ΠΟΛΥΣΤΟΙΧΟΣ
Transliteration A: polýstoichos Transliteration B: polystoichos Transliteration C: polystoichos Beta Code: polu/stoixos

English (LSJ)

πολύστοιχον, in many rows, ὀδόντες Arist.HA505a29; κριθαί Thphr. HP 8.4.2 (Comp.); π. γνάθοι jaws set with many rows of teeth, Lyc.414.

German (Pape)

[Seite 673] = πολύστιχος, ὀδόντες, Arist. H. A. 2, 13 u. Sp.

Russian (Dvoretsky)

πολύστοιχος: расположенный в несколько рядов (ὀδόντες Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

πολύστοιχος: -ον, ὁ ἐν πολλοῖς στοίχοις, ὁ ἔχων πολλὰς σειράς, ὀδόντες Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 13, 11· πολυστοιχότεραι αἱ κριθαὶ Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 4, 2· π. γνάθοι, ἔχουσαι πολλὰς σειρὰς ὀδόντων, Λυκόφρ. 414.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που έχει πολλές σειρές («πάντες ἔχουσιν ὀξεῖς τοὺς ὀδόντας και πολυστοίχους ἔνιοι», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + στοῖχος (< στείχω)].