ἀσύνθετος: Difference between revisions
πᾶσα σοφία παρὰ Κυρίου καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἐστιν εἰς τὸν αἰῶνα → all wisdom comes from the Lord, she is with him for ever
(13_6a) |
(6_20) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0380.png Seite 380]] 1) nicht zusammengesetzt, einfach, Plat. Phaed. 78 c u. öfter; τὸ σύνθετον [[μέχρι]] τῶν ἀσυνθέτων [[ἀνάγκη]] διαιρεῖν Arist. Pol. 1, 1. – 2) Dem. 19, 136 nennt das Volk ἀσταθμητότατον [[πρᾶγμα]] τὸ πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον (die v. l. ἀσυνετώτατον in vielen mss. beruht auf einer Erkl. Harpocr.), nach Harpocr. ἀπιστότατον καὶ ἀβεβαιότατον καὶ πίστεις οὐ τιθέμενον, unbeständig, unzuverlässig, od. der etwas nicht wahrnimmt, nicht beherzigt (συντίθεσθαι), VLL. auch bundbrüchig, Ep. ad Rom. 1, 31. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0380.png Seite 380]] 1) nicht zusammengesetzt, einfach, Plat. Phaed. 78 c u. öfter; τὸ σύνθετον [[μέχρι]] τῶν ἀσυνθέτων [[ἀνάγκη]] διαιρεῖν Arist. Pol. 1, 1. – 2) Dem. 19, 136 nennt das Volk ἀσταθμητότατον [[πρᾶγμα]] τὸ πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον (die v. l. ἀσυνετώτατον in vielen mss. beruht auf einer Erkl. Harpocr.), nach Harpocr. ἀπιστότατον καὶ ἀβεβαιότατον καὶ πίστεις οὐ τιθέμενον, unbeständig, unzuverlässig, od. der etwas nicht wahrnimmt, nicht beherzigt (συντίθεσθαι), VLL. auch bundbrüchig, Ep. ad Rom. 1, 31. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀσύνθετος''': παλ. Ἀττ. ἀξύνθετος, ον, ([[συντίθημι]]) ὁ μὴ [[σύνθετος]], [[ἁπλοῦς]], Πλάτ. Φαίδων 78C, Θεαίτ. 205C, Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 1, 3, κ. ἀλλ., καὶ [[συχνάκις]] παρὰ γραμμ.: ― Ἐπίρρ. -τως Εὐστ. 17. 6. ΙΙ. (συντίθεμαι) ὁ μὴ περιοριζόμενος ὑπ’ οὐδεμιᾶς συνθήκης, [[ἀτίθασος]], ὁ δῆμός ἐστιν [[ὄχλος]], ἀσυνθετώτατον [[πρᾶγμα]] τῶν ἁπάντων Δημ. 383. 6, πρβλ. Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. 1. 31: ― Ἐπίρρ. -τως Ἰουστῖν. Μ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:00, 5 August 2017
English (LSJ)
ον, (συντίθημι)
A uncompounded, Pl.Phd.78c, Tht.205c, Arist.Pol.1252a19; freq. in Gramm., as A.D.Synt.172.27, al.; ἀ. φωνή a word standing alone, Chrysipp.Stoic.2.50. Adv. -τως Eust.17.6. II (συντίθεμαι) bound by no covenant, faithless, ὁ δῆμός ἐστιν πρᾶγμα τῶν πάντων ἀσυνθετώτατον D.19.136 (v.l. ἀσυνετ-), cf. Ep.Rom.1.31; making no covenants, ἀ. διατελοῦσι Phld.Herc.1251.19.
German (Pape)
[Seite 380] 1) nicht zusammengesetzt, einfach, Plat. Phaed. 78 c u. öfter; τὸ σύνθετον μέχρι τῶν ἀσυνθέτων ἀνάγκη διαιρεῖν Arist. Pol. 1, 1. – 2) Dem. 19, 136 nennt das Volk ἀσταθμητότατον πρᾶγμα τὸ πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον (die v. l. ἀσυνετώτατον in vielen mss. beruht auf einer Erkl. Harpocr.), nach Harpocr. ἀπιστότατον καὶ ἀβεβαιότατον καὶ πίστεις οὐ τιθέμενον, unbeständig, unzuverlässig, od. der etwas nicht wahrnimmt, nicht beherzigt (συντίθεσθαι), VLL. auch bundbrüchig, Ep. ad Rom. 1, 31.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσύνθετος: παλ. Ἀττ. ἀξύνθετος, ον, (συντίθημι) ὁ μὴ σύνθετος, ἁπλοῦς, Πλάτ. Φαίδων 78C, Θεαίτ. 205C, Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 1, 3, κ. ἀλλ., καὶ συχνάκις παρὰ γραμμ.: ― Ἐπίρρ. -τως Εὐστ. 17. 6. ΙΙ. (συντίθεμαι) ὁ μὴ περιοριζόμενος ὑπ’ οὐδεμιᾶς συνθήκης, ἀτίθασος, ὁ δῆμός ἐστιν ὄχλος, ἀσυνθετώτατον πρᾶγμα τῶν ἁπάντων Δημ. 383. 6, πρβλ. Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. 1. 31: ― Ἐπίρρ. -τως Ἰουστῖν. Μ.
