Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

μελάμπυγος: Difference between revisions

From LSJ

πατρίς, ὡς ἔοικε, φίλτατον βροτοῖς → Homini, ut videtur, patria res dulcissima est → Die Heimat ist der Menschen Liebstes, wie es scheint

Menander, Monostichoi, 216
(13_3)
(6_17)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0118.png Seite 118]] mit schwarzem, schwarzbehaartem Hintern, was als Zeichen besonderer Mannhaftigkeit galt, ἐχθροῖς, Ar. Lys. 802. Vgl. Hesych. u. [[λευκόπυγος]].
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0118.png Seite 118]] mit schwarzem, schwarzbehaartem Hintern, was als Zeichen besonderer Mannhaftigkeit galt, ἐχθροῖς, Ar. Lys. 802. Vgl. Hesych. u. [[λευκόπυγος]].
}}
{{ls
|lstext='''μελάμπῡγος''': -ον, ὁ ἔχων μέλαιναν, δηλ. δασεῖαν τὴν πυγήν, τριχωτὰ ὀπίσθια, [[ὅπερ]] ἐθεωρεῖτο ὡς [[σημεῖον]] ἀνδρείας (πρβλ. [[λάσιος]]), Εὔβουλ. ἐν «Λάκωσι» 2˙ [[ὄνομα]] τοῦ Ἡρακλέους, μ. τοῖς ἐχθροῖς, «σωστὸς [[Ἡρακλῆς]] διὰ τοὺς ἐχθρούς», Ἀριστοφ. Λυσ. 802˙ ἴδε Müller Dor. 2. 12, § 10, Wess. εἰς Ἡρόδ. 7. 216˙ [[ἐντεῦθεν]] τὸ παροιμιακόν, μή τευ μελαμπύγου τύχῃς, πρόσεχε νὰ μή σου τύχῃ κανεὶς μαλλιαρόκωλος, νὰ μὴ εὕρῃς τὸν διάβολόν σου, Ἀρχίλ. 99. ΙΙ. ἐπὶ ἀγρίου καὶ ὁρμητικοῦ εἴδους ἀετοῦ (ἴδε ἐν λ. [[πύγαργος]]).
}}
}}

Revision as of 11:02, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μελάμπῡγος Medium diacritics: μελάμπυγος Low diacritics: μελάμπυγος Capitals: ΜΕΛΑΜΠΥΓΟΣ
Transliteration A: melámpygos Transliteration B: melampygos Transliteration C: melampygos Beta Code: mela/mpugos

English (LSJ)

ον,

   A black-bottomed, considered a mark of manhood, Eub.61; a name of Heracles, μ. τοῖς ἐχθροῖς a very Heracles to them, Ar.Lys.802 (lyr.), cf. Hdt.7.216: prov., μή τευ μ. τύχης take care not to 'catch a Tartar', Archil.110.    II of a kind of eagle, v. πύγαργος.

German (Pape)

[Seite 118] mit schwarzem, schwarzbehaartem Hintern, was als Zeichen besonderer Mannhaftigkeit galt, ἐχθροῖς, Ar. Lys. 802. Vgl. Hesych. u. λευκόπυγος.

Greek (Liddell-Scott)

μελάμπῡγος: -ον, ὁ ἔχων μέλαιναν, δηλ. δασεῖαν τὴν πυγήν, τριχωτὰ ὀπίσθια, ὅπερ ἐθεωρεῖτο ὡς σημεῖον ἀνδρείας (πρβλ. λάσιος), Εὔβουλ. ἐν «Λάκωσι» 2˙ ὄνομα τοῦ Ἡρακλέους, μ. τοῖς ἐχθροῖς, «σωστὸς Ἡρακλῆς διὰ τοὺς ἐχθρούς», Ἀριστοφ. Λυσ. 802˙ ἴδε Müller Dor. 2. 12, § 10, Wess. εἰς Ἡρόδ. 7. 216˙ ἐντεῦθεν τὸ παροιμιακόν, μή τευ μελαμπύγου τύχῃς, πρόσεχε νὰ μή σου τύχῃ κανεὶς μαλλιαρόκωλος, νὰ μὴ εὕρῃς τὸν διάβολόν σου, Ἀρχίλ. 99. ΙΙ. ἐπὶ ἀγρίου καὶ ὁρμητικοῦ εἴδους ἀετοῦ (ἴδε ἐν λ. πύγαργος).