δηθύνω: Difference between revisions
ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws
(13_6a) |
(6_13a) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0559.png Seite 559]] entstanden aus δηθυνίω, verwandt [[δηθά]], = <b class="b2">lange verweilen</b>, zögern, zaudern; Homer. Iliad. 1, 27 δηθύνοντα; 6, 519 δηθύνων; Odyss. 12, 121 ἢν γὰρ δηθύνῃσθα κορυσσόμενος παρὰ πέτρῃ; Iliad. 6, 503 οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν, ἀλλ' ὅ γ' ἐπεὶ κατέδυ τεύχεα, σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ [[ἄστυ]], ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς; Odyss. 17, 278 μηδὲ σὺ δηθύνειν, Homerisch infinitiv. anstatt des imperativ. – Ap. Rhod. 2, 75. 985. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0559.png Seite 559]] entstanden aus δηθυνίω, verwandt [[δηθά]], = <b class="b2">lange verweilen</b>, zögern, zaudern; Homer. Iliad. 1, 27 δηθύνοντα; 6, 519 δηθύνων; Odyss. 12, 121 ἢν γὰρ δηθύνῃσθα κορυσσόμενος παρὰ πέτρῃ; Iliad. 6, 503 οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν, ἀλλ' ὅ γ' ἐπεὶ κατέδυ τεύχεα, σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ [[ἄστυ]], ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς; Odyss. 17, 278 μηδὲ σὺ δηθύνειν, Homerisch infinitiv. anstatt des imperativ. – Ap. Rhod. 2, 75. 985. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''δηθύνω''': μέλλ. -ῠνῶ, (δηθὰ) ἀργοπορῶ, [[βραδύνω]], Ἱλ. Α. 27, κτλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:03, 5 August 2017
English (LSJ)
pres. and impf. only, Ep. subj.
A δηθύνῃσθα Od.12.121: (δηθά):—tarry, delay, Il.6.503, AP5.222.6 (Maced.); of disease, to be prolonged, Aret.SD1.2; δ. οὔασι to be slow of hearing, Orph.L. 467.
German (Pape)
[Seite 559] entstanden aus δηθυνίω, verwandt δηθά, = lange verweilen, zögern, zaudern; Homer. Iliad. 1, 27 δηθύνοντα; 6, 519 δηθύνων; Odyss. 12, 121 ἢν γὰρ δηθύνῃσθα κορυσσόμενος παρὰ πέτρῃ; Iliad. 6, 503 οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν, ἀλλ' ὅ γ' ἐπεὶ κατέδυ τεύχεα, σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ, ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς; Odyss. 17, 278 μηδὲ σὺ δηθύνειν, Homerisch infinitiv. anstatt des imperativ. – Ap. Rhod. 2, 75. 985.
Greek (Liddell-Scott)
δηθύνω: μέλλ. -ῠνῶ, (δηθὰ) ἀργοπορῶ, βραδύνω, Ἱλ. Α. 27, κτλ.
