φιλητός: Difference between revisions
From LSJ
Λόγον παρ' ἐχθροῦ μήποθ' ἡγήσῃ φίλον → Sermonem ab hoste benevolum numquam puta → Erachte nie des Feindes Wort als Freundlichkeit
(6_11) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλητός''': -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., [[ἄξιος]] ἀγάπης, [[ἀξιαγάπητος]], Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 9. 7, 6· τὸ φιλητόν, τὸ ἀγαπητόν, [[αὐτόθι]] 8. 2, 2. ― Ἐπίρρ. -τῶς, Εὐστ. 1490. 48. | |lstext='''φῐλητός''': -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., [[ἄξιος]] ἀγάπης, [[ἀξιαγάπητος]], Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 9. 7, 6· τὸ φιλητόν, τὸ ἀγαπητόν, [[αὐτόθι]] 8. 2, 2. ― Ἐπίρρ. -τῶς, Εὐστ. 1490. 48. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />qui mérite d’être aimé ; aimé.<br />'''Étymologie:''' [[φιλέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:27, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A to be loved, worthy of love, Id.EN1168a15; τὰ φ. objects of love, ib.1156a8. II Adv. -τῶς in a friendly spirit, Eust.1490.47.
German (Pape)
[Seite 1277] adj. verb. von φιλέω, geliebt, liebenswürdig, Arist. eth. 8, 2 u. Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλητός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., ἄξιος ἀγάπης, ἀξιαγάπητος, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 9. 7, 6· τὸ φιλητόν, τὸ ἀγαπητόν, αὐτόθι 8. 2, 2. ― Ἐπίρρ. -τῶς, Εὐστ. 1490. 48.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui mérite d’être aimé ; aimé.
Étymologie: φιλέω.
