μικρόστομος: Difference between revisions
From LSJ
Παθητός (ποθητός) ἐστι πᾶς τις εὐπροσήγορος → Facile alloqueris omnem, qui passu'st mala → Leicht ansprechbar ist jeder, der gelitten hat
(6_17) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μῑκρόστομος''': -ον, ὁ ἔχων μικρὸν [[στόμα]] ἢ [[ἄνοιγμα]], [[ἄγγος]] Ἱππ. 515. 21· ζῷα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 7, 1. | |lstext='''μῑκρόστομος''': -ον, ὁ ἔχων μικρὸν [[στόμα]] ἢ [[ἄνοιγμα]], [[ἄγγος]] Ἱππ. 515. 21· ζῷα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 7, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui a une petite embouchure (vase, lampe, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[μικρός]], [[στόμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:33, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A with a small mouth or orifice, ἄγγος Hp.Morb.4.57; ζῷα Arist.HA 502a8; of the womb, Sor.2.56.
German (Pape)
[Seite 185] kleinmündig, von Menschen, Hippocr.; Arist. H. A. 2, 7; λυχνίδιον, Luc. Tim. 14; Plut. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
μῑκρόστομος: -ον, ὁ ἔχων μικρὸν στόμα ἢ ἄνοιγμα, ἄγγος Ἱππ. 515. 21· ζῷα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 7, 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui a une petite embouchure (vase, lampe, etc.).
Étymologie: μικρός, στόμα.
